Na al die mails van gisteren van al die managers die kans willen maken op die promotie vandaag een bericht waarbij ik niet oproep om mij te mailen…honderden mails te gaan om al die managers te antwoorden en dus ook honderden bakken koffie te drinken de komende weken.
Nee, vandaag gaan we in op het gevaar van internet voor de kinderen.
Ruim 30 procent van de Europese jongeren tussen de 11 en de 16 jaar bespreekt op internet privézaken waarover ze in een persoonlijk gesprek zouden zwijgen. Aandacht voor de risico’s van internet voor kinderen blijft nodig (bron).
Een reëel risico voor de kinderen die tegenwoordig bijna allemaal, high speed, online zijn. Je leert je kinderen fietsen met zijwieltjes, daarna ga je langzaamaan proberen of ze het ook zonder kunnen. Zodra dat zo is, laat je ze ook niet alleen over de grote weg naar school fietsen. Nee, je zorgt ervoor dat ze veilig aan komen door met ze mee te fietsen. Het liefst fiets je met ze mee tot ze 18 zijn en hun rijbewijs hebben (om vervolgens naast ze in de auto te gaan zitten om te zien of ze wel veilig rijden). Maar…uiteindelijk, als je het echt vertrouwt, laat je ze los (en hoopt er het beste van).
Waarom worden kinderen op internet dan al zo snel los gelaten? we leren ze best nog even met zijwieltjes te internetten, we leren ze de basis. Maar voor je het weet surfen ze makkelijker over het internet dan jij ooit zult doen. De kinderen leren ons straks het nieuwste van het nieuwste.
Je kunt er natuurlijk allerlei pedagogische discussies op los laten, maar dat was ik niet van plan. Nee, feit is dat het internet risico’s met zich mee draagt. Net zoals je je kinderen leert fietsen moeten we ze ook leren wat het internet is. We leren ze bij het oversteken links en rechts kijken, net zoals we ze op internet zouden moeten leren om even beter te kijken voor ze oversteken.
We moeten ze niet weghouden van het internet, maar misschien moeten we ze net iets minder snel loslaten.