Categorie: Geen categorie

Reizigers verliezen 3.500 laptops op luchthavens VS

  door

Reizigers blijken massaal mobiele apparaten op populaire Amerikaanse luchthavens te verliezen, zo blijkt uit onderzoek. In 2011 werden op zeven grote luchthavens meer dan 8.000 mobiele apparaten verloren. Slechts één van de zeven onderzochte luchthavens geeft de verloren apparatuur aan de autoriteiten. In de meeste gevallen laten reizigers hun laptop liggen (3.576), gevolgd door smartphones (3.444) en USB-sticks (996). (Bron)

Het zijn cijfers waar je eigenlijk niet bij stilstaat en 3.500 klinkt natuurlijk als erg veel. Maar hoeveel mensen zouden er in dat jaar via die 7 grote luchthavens vliegen? Vele honderdduizenden, als het er niet meer zijn. Ja, dan valt 3.500 natuurlijk wel weer mee.

Het is natuurlijk wel zaak om deze laptops (en andere mobiele apparaten) voldoende te beveiligen. Dat we apparatuur kwijt raken is nog tot daaraan toe maar we zullen toch eerder wakker liggen van de gegevens op die apparatuur.

Een beetje laptop kost een paar honderd euro en die schrijven we binnen een paar jaar af. Maar de informatie op de harde schijven heeft waarschijnlijk een veel hogere waarde. Het is dan ook te hopen dat als het om bedrijfslaptops gaat er in ieder geval een goede backup is gemaakt en het “device” van een wachtwoord en encryptie is voorzien.

Ik ben overigens benieuwd wat het Bring Your Own Device (BYOD) principe hier voor invloed op zal hebben. Zijn mensen voorzichtiger met hun eigen spullen dan met de spullen van de baas? Of zou het juist andersom zijn?

En als we dan nog even doordenken. Hoeveel van die 3.500 laptops zijn echt verloren? En hoeveel zijn er bewust achtergelaten? Hoe vaak hoor jij je collega’s niet afgeven op die oude laptop die ze hebben. Oud? Nou ja, hij gaat toch zeker al 2 jaar mee en al je collega’s hebben inmiddels een nieuwe. Tijd om de jouwe maar weer eens kwijt te raken zodat je een goed excuus hebt om een nieuwe aan te vragen.

Hiermee is het hebben van een laptop dus op een wat vreemde manier een beveiligingsrisico. Omdat een medewerker mogelijk de balen heeft van zijn oude laptop, “verliest” hij hem om een nieuwe te kunnen aanvragen. Daarmee lopen we niet alleen financiële schade (een paar honderd euro voor vervanging van die laptop) maar juist ook enorme risico’s dat onze informatie op straat komt. Zo zie je maar dat informatiebeveiliging veel meer bevat dan alleen een firewall of antivirus software. Dat is wat het vak ook zo mooi maakt. Creatief bezig zijn met het onderkennen van de risico’s.

Kentekencamera registreert auto bij 225 km per uur

  door

Bosch Security Systems heeft nieuwe camera’s gelanceerd die kentekenplaten aan snelheden tot 225 km per uur in hoge kwaliteit kan vastleggen. De camera kan daarnaast over een afstand tot 30 meter, zelfs onder slechte lichtomstandigheden, duidelijke en leesbare beelden vastleggen. “Hierdoor is accurate voertuigherkenning mogelijk”, aldus de fabrikant. (Bron)

Hartstikke goed natuurlijk dat Bosch een camerasysteem ontwikkeld heeft dat de kentekens tot een snelheid van 225 km per uur goed kan scannen. Maar hier beginnen natuurlijk ook gelijk de vragen. Want waarschuwden we in het verleden er al niet voor dat dit soort systemen straks ook voor andere doeleinden gebruikt zal gaan worden? Juist en als we niet oppassen worden we langzaam naar die afgrond geduwd.

De kentekencamera zal bedoeld zijn om kentekens voor een bepaald doel te scannen. Bijvoorbeeld of er wel wegenbelasting is betaald en of de auto wel verzekerd is. Prima natuurlijk. Maar het risico bestaat dat men straks de camera’s ook inzet om snelheidsbekeuringen of roodlicht overtredingen te registeren.

Ik wil de politie natuurlijk niet op een idee brengen, maar flitspalen zijn nogal prijzig en als we dan toch camera’s ophangen voor kentekenregistratie dan is de synergie natuurlijk niet zo ver te zoeken. We zullen dan een flinke toename in flitspalen…oh nee, kentekenregistratiecamera’s zien.

Verdeel en heers…langzaam aan laten we iedereen wennen aan het idee en we zorgen ervoor dat het nieuws ze langzaam bereikt. We beginnen nu te vertellen dat Bosch zo’n geweldig systeem heeft ontwikkeld en vertellen er nog even niet bij waarvoor we het straks in gaan zetten. Nee, stel je voor dat men de berichten aan elkaar koppelt en begrijpt dat ze hiermee behoorlijk wat extra bekeuringen gaan krijgen.

Gaat misschien wat ver? Misschien. Maar ook als ze deze systemen inderdaad niet inzetten voor het uitdelen van snelheidsbekeuringen. Heb je je dan wel eens ingedacht wat ze allemaal wel kunnen registreren? Als ze weten waar jouw auto zich bevindt op welk moment dan is “Big Brother wachting us”. En die gedachte alleen al, vind ik eng genoeg.

Politie arresteert vrouw wegens cyberstalking

  door

De Brabantse politie heeft gisteren een 40-jarige vrouw uit Etten-Leur aangehouden op verdenking van cyberstalking. Haar ex, een 47-jarige man uit Roosendaal, deed aangifte en maakte meldingen van het zeer stelselmatig lastig vallen door de vrouw. Ze stuurde hem op sommige dagen tientallen sms’jes en stuurde berichten met lasterlijke inhoud naar bekenden van de man. (Bron)

Cyberstalking. Weer een begrip dat we binnenkort toe kunnen voegen aan de Dikke van Dalen. Maar denk je inderdaad eens in dat je stelselmatig wordt lasting gevallen. Iedere dag tientallen sms’jes, Whatsapps en berichten op je Facebook pagina. De vraag wordt natuurlijk wanneer je het als hinderlijk gaat ervaren.

Denk maar eens in hoeveel berichtjes jij vandaag ontvangen hebt via de verschillende media. Je zult dat wellicht niet als irritant ervaren omdat de berichten van verschillende afzenders komen. Dan vinden we het dus wel oke?

Maar als de berichten van een ex komen dan gaan we ons er aan irriteren en doen we aangifte bij de politie. Blijkbaar hadden ze in Etten-Leur wat tijd over om er achteraan te gaan.

Op zich natuurlijk prima. Want denk je inderdaad eens in hoe snel mensen valse berichten over je kunnen verspreiden. Dat kan je grote schade berokkenen…als je het ziet tenminste.

Zaak is dus dat je goed in de gaten houdt wat er allemaal over je geschreven wordt. En als jij de dans ontspringt maar iemand in je netwerk slachtoffer wordt. Bedenk dan dat niet alle berichten op waarheid hoeven te berusten. Het kan zomaar zo zijn dat iemand een ander probeert te benadelen. Daar is trouwens veel geld mee te verdienen want de Privé, Story en andere roddelbladen van deze wereld ontlenen hun bestaansrecht er volledig aan.

Conclusie? Geloof dus niet zomaar alles dat op internet (of in de bladen) verschijnt, niet als het om je vrienden gaat maar ook niet als het om BN-ers gaat.

Hacken? Dat gebeurt mij toch niet?

  door

Bij hacking is het nog te vaak de gedachte dat het altijd een ander overkomt en mij (of jou in dit geval) niet. Komen er weer eens gegevens op straat dan is dat toch vaak van een site die we zelf nog nooit bezocht hebben.

Daarom vandaag onderstaand bericht die het voor jou misschien allemaal wat dichterbij plaatst.

Gegevens van 84.000 klanten van Bol.com waren toegankelijk na een lek bij een partner van de webwinkel. Het lek is inmiddels gedicht. Het gaat om klanten die hebben meegedaan aan een actie eind vorig jaar met de naam Warm Welkom. De naam, geboortedatum, het e-mailadres en het geslacht van deelnemers werden opgeslagen in een database bij een partner van Bol.com (bron).

Eerlijk is eerlijk. Bol.com is een grote jongen en veel van ons hebben daar wel eens spullen aangeschaft. Zelden horen we slechte berichten en ze leveren netjes wat ze beloofd hebben. Ja, ook ik ben een grote fan van Bol.com en kijk er altijd naar uit als er weer een pakketje bezorgd is. Maar ook een bedrijf als Bol.com ontkomt er niet aan.

En nee, het mag dan zo zijn dat ze zelf niet gehackt zijn maar zijn zij ook niet verantwoordelijk voor hun leveranciers? Sterker nog. Juist een bedrijf als Bol.com, dat met name bestaat bij de gratie van haar leveranciers moet er op toezien dat ook die zich aan de regels houden.

Het imago is een kostbaar goed en Bol.com heeft er jaren hard aan gewerkt om dat imago te krijgen waar het nu is. Het kan niet zo zijn dat een leverancier te makkelijk met de beveiliging omgaat waardoor het imago van Bol.com een deuk oploopt.

Overigens zal dat met dit bericht nog meevallen. Het imago van Bol.com is te goed en het bericht is te klein (en te snel weggemoffeld). Slechts weinig mensen zullen dit bericht hebben gelezen. Laat het daarom een goede waarschuwing zijn voor alle bedrijven die zaken doen met leveranciers (ieder bedrijf) en dat hiervoor gegevens deelt met die leverancier (ook ieder bedrijf).

Je kunt zelf je informatiebeveiliging nog zo goed op orde hebben, als je leveranciers dat niet hebben loop je nog steeds een groot risico. Daarom goede afspraken maken met je leveranciers, ook als het gaat om informatiebeveiliging. Ook periodiek controleren of je leveranciers wel aan jouw standaarden voldoen. En hebben we het over dit soort standaarden dan moet je er als bedrijf natuurlijk zelf ook voor zorgen dat je informatiebeveiliging op orde is.

Het staat nogal knullig als jij het slechter voor elkaar hebt dan je leveranciers. Informatiebeveiliging kunnen we pas goed regelen als we het in de keten aanpakken en daarvoor moet de sterkste schakel in die keten (en dat is in dit geval Bol.com) voorop lopen en het goede voorbeeld geven.

Nou, van mij krijgen ze nog het voordeel van de twijfel maar als het vaker gebeurt dan ga ik toch eens kijken wat er nog meer op internet te halen is bij concurrenten van Bol.com.

Habbo Hotel ‘speeltuin voor pedofielen’

  door

Gisteren hadden we het al over het feit dat 70% van de kinderen hun gedrag op internet verbergt voor hun ouders. Dat was misschien allemaal nog wat algemeen. Daarom vandaag een bericht dat er nader op ingaat en dat misschien meer tot de verbeelding van de ouders spreekt.

Het onder tieners populaire sociale spel Habbo Hotel is volgens onderzoek van de Britse nieuwszender Channel 4 een virtuele speeltuin voor pedofielen. De chats, zowel de publieke als de privé chats, zijn ‘pornografisch, pervers en gewelddadig’, en vormen soms als lokaas voor verder seksueel misbruik (bron).

Misschien heb je van je kinderen wel eens gehoord dat ze zo’n leuk, onschuldig, spelletje op het internet ontdekt hebben. Leuke kleurtjes en ook een leuk spel voor de kinderen. Maar helaas, niet alles is wat het lijkt.

Rachel Seifert van het Britse journaal Channel 4 News begaf zich in 2 maanden tijd zo’n 50 keer in het virtuele hotel, waarbij ze zich voordeed als een klein meisje, en werd iedere sessie wel een keer seksueel benaderd. ‘Het gemak waarmee dit gebeurde was schokkend’, zegt Seifert. ‘Binnen enkele minuten kreeg ik een verzoek of ik mijn webcam aan wilde zetten en wilde strippen voor de camera tot ik volledig naakt was’, vertelt Seifert.

Het spel blijft natuurlijk leuk voor kinderen, maar er kleven risico’s aan. Dat blijkt wel uit het onderzoek dat Rachel Seifert heeft gedaan. Als je kind er een beetje bevattelijk voor is, dan loopt het dus zelfs risico’s bij het spelen van een spel speciaal voor kinderen. Is het allemaal nog niet concreet genoeg? Dan herhalen we nog maar een stuk tekst uit het originele artikel (dat ik je aanraadt als het betrekking op jou of jouw kinderen kan hebben).

Channel 4 News vond twee gevallen van veroordeelde pedofielen die tientallen kinderen die ze ontmoet hadden op Habbo Hotel hadden misbruikt. Een van hen, die onlangs is veroordeeld tot zeven jaar celstraf, beloofde de jongeren meubels voor hun hotelkamer – waar normaal geld voor moet worden betaald – in ruil voor vriendschap. Daarna werden de jonge meisjes overgehaald om hun kleren uit te trekken voor de webcam. Vervolgens dreigde de pedofiel de beelden publiek te maken als ze geen seksuele handelingen zou verrichten. de man maakte in ieder geval 80 slachtoffers die allen via Habbo Hotel waren benaderd.

Nu kun je je kinderen natuurlijk verbieden om dit spel nog langer te spelen. Maar daar gaat het helemaal niet om. Sterker nog: Habbo Hotel heeft meer dan 225 moderators in dienst, die samen alle talen spreken en 24 uur per dag gesprekken controleren. Ze proberen er dus wel degelijk iets tegen te doen, maar het is vechten tegen de bierkaai. Niet alleen voor Habbo maar ook voor alle andere sites die speciaal gericht zijn op het vermaken van kinderen.

Hou je kind dus in de gaten. Zelfs als ze op sites zitten die speciaal voor kinderen ontwikkeld zijn. Maak het bespreekbaar zodat ze er ook over durven te praten als er iets gebeurt of als ze twijfelen. Zorg ervoor dat je je kinderen bewust maakt van de risico’s en dat je ingrijpt voordat het te laat is.

Andere ouders waarschuwen? Stuur ze gerust een link naar dit bericht. Ze kunnen er niet genoeg van weten.

Zeventig procent van tieners verbergt online gedrag

  door

Meer dan de helft van de tieners zorgt ervoor dat ouders niet precies weten wat ze op internet zoal doen. Zeventig procent van de 2.017 onderzochte tieners verbergt online gedrag voor hun ouders. Het gaat dan bijvoorbeeld om het bekijken van gewelddadig (43 procent) of erotisch (32 procent) materiaal. Dat blijkt uit een onderzoek van softwarebedrijf McAfee (bron).

Ga er maar aan staan. Je tienerzoon of -dochter kun je de toegang tot internet natuurlijk niet verbieden. Sterker nog: ze kijken minder TV dan dat ze verbonden zijn met internet. Snel thuis op de laptop of gewoon via de smartphone. Een beetje ouder probeert natuurlijk in de gaten te houden wat hun kroost allemaal op dat internet doet maar ja, ze hebben inmiddels ook recht op privacy. Ze zullen het niet waarderen als je bij alles wat ze doen over de schouders meekijkt. Je zit in een tweestrijd. Of nee, je zit in een driestrijd. De kinderen weten waarschijnlijk beter dan de ouders wat er allemaal op dat internet te doen is.

Heb je, als ouder, de illusie dat jij er nog steeds bovenop zit? Lees dan vooral nog even verder.

Er zijn ook een aantal andere opvallende uitkomsten. Zo heeft 15 procent van de kinderen wel eens een account van een sociaal netwerk gehackt. 9 procent brak al een keertje in in een e-mailaccount. 12 procent van de tieners heeft al eens iemand die hij of zij via het web had leren kennen in het echt ontmoet en 16 procent gebruikte een mobiele telefoon om te spieken.

Tijd om toch nog maar een keer een goed gesprek te hebben met de kids. En heb daarbij niet de illusie dat je het allemaal kunt voorkomen. Dat is ook niet nodig, want ook in het verleden haalden we allemaal wel eens kattenkwaad uit, toch? Het gaat er, naar mijn idee, meer over dat je de kinderen de risico’s duidelijk maakt.

Het account of het emailadres van een ander hacken staat gelijk aan inbraak. Het ontmoeten van iemand die je nog niet persoonlijk kent kan ook grote gevolgen hebben voor je kind en spieken via de mobiele telefoon? Ach, dat is nog steeds hetzelfde als spieken met een spiekbriefje.

Tijd dat de ouders zich meer bewust worden van de risico’s, tijd dat de ouders zich meer bewust worden van hetgeen de kids allemaal op internet doen en denk alstublieft niet dat jouw kinderen dat niet doen…want ze zijn er allemaal vatbaar voor.

Verder speelt de school hier ook een belangrijke rol in. Veel scholen doen daar (volgens mij) al best wat aan maar ook zij kampen met het feit dat de leerlingen beter weten wat er allemaal mogelijk is dan de leraren. Dus laat het niet over aan die oude stoffige leraar met geitenwollensokken, nee zet er een jong iemand voor die het nog enigszins begrijpt en misschien kun je jongeren die het (helaas) aan den lijve hebben ondervonden inzetten om hun ervaringen te delen.

Een ding is zeker: onze kop in het zandsteken zal ons niet verder helpen, tijd om actie te nemen en jouw ervaringen hoor ik graag. Wie weet wat anderen daarvan kunnen leren.

OM eist 2,5 jaar voor overvaller eigen geldwagen

  door

Het Openbaar Ministerie wil dat de man die wordt verdacht van betrokkenheid bij de overval op zijn eigen geldwagen voor 2,5 jaar achter de tralies verdwijnt. De overval werd in november gepleegd bij een filiaal van de Rabobank. Daarbij werd 637.000 euro buitgemaakt. Dat geldbedrag is nog altijd spoorloos, net als de tweede overvaller (bron).

2,5 jaar cel lijkt me niet een heel erg zware straf voor een dergelijk feit en je zou toch verwachten dat dit soort criminaliteit zwaar wordt gestraft, al is het maar om een voorbeeld te stellen. De kans dat ze dit geld terug vinden is niet groot en je kan het bijna verwachten dat deze crimineel netjes zijn tijd uitzit (2/3 vanwege goedgedrag) en vervolgens met de noorderzon vertrekt naar een zonnig oord waar je met 637.000 euro heel wat jaartjes vooruit kunt.

Nou ja, de rechters zullen erover hebben nagedacht, maar dit soort uitkomsten zou ik maar niet al te hard verkondigen binnen het criminele circuit. 2,5 jaar zitten voor een dergelijk vergrijp is nog te overzien. Zeker als je ervoor kunt zorgen dat de buit niet wordt teruggevonden. Een “salaris” van 600.000 euro in 2,5 jaar, daar moet je een behoorlijke functie binnen het bedrijfsleven voor bekleden. Heel wat criminelen zullen het ervoor over hebben. Oké, helemaal eerlijk is het niet, want er is nog een medeplichtige die ze nog niet hebben kunnen vinden. Maar ook 300.000 euro in 2,5 jaar is een flink bedrag.

Nee, overvallen en overvallers moeten zwaarder gestraft worden willen we dit probleem aan kunnen pakken. Meer en meer berichten over overvallen in het nieuws en naast de financiële schade moeten we zeker de psychologische impact voor de slachtoffers niet vergeten. Slachtoffers houden hier jaren (zo niet hun hele leven) een trauma aan over, die zijn hun gedachtes en gevoelens na 2,5 jaar echt nog niet kwijt.

Een bekende uitspraak van slachtoffers is dat ze levenslang hebben gekregen en als de daders dan “maar” 2,5 jaar hebben gekregen dan lijkt me dat een hard gelach.

Politie valt verkeerde huis binnen wegens open WiFi

  door

Er is veel discussie over het wel of niet beveiligen van je draadloze verbinding en er zijn talloze mensen die vinden dat de verbinding gewoon open moet staan zodat iedereen hem kan gebruiken. Daarbij moet je je als gebruiker natuurlijk altijd afvragen of jij wel van zo’n open verbinding gebruik wil maken, want wat wordt er bijvoorbeeld gemonitord als jij via zo’n open verbinding lekker zit te internetten (en te internetbankieren, chatten, etc.).

Maar goed, mensen die er bewust voor kiezen om hun verbinding open te zetten weten als het goed is ook wat hiervan de risico’s zijn. Prima, toch? Risico management is ook het bewust nemen van risico’s.

Erger wordt het als mensen niet weten hoe ze hun verbinding moeten beveiligen en als ze helemaal niet weten dat hun draadloze verbinding misbruikt kan worden. En dat laatste lijkt in onderstaand bericht het geval te zijn.

In Amerika is een SWAT-team het verkeerde huis binnengevallen omdat de inwoners een open WiFi-netwerk hadden staan. De politie van het Amerikaanse Evansville was een onderzoek gestart nadat iemand op Topix.com met verschillende bommeldingen en aanvallen tegen politieagenten dreigde. Het IP-adres van de reacties leidde naar het huis van de 18-jarige Stephanie Milan en haar grootmoeder. De twee zaten televisie te kijken toen het SWAT-team met flashbang-granaten het huis binnenstormde (bron).

Foutje, bedankt. Het is te hopen dat kleindochter en grootmoeder hun lesje hiermee hebben geleerd en dat ze toch enige beveiliging gaan zetten op hun internetverbinding. Als is het maar om te voorkomen dat dit SWAT-team over een paar maanden nog een keer de deur intrapt en flashbang-granaten naar binnen gooit.

Rechercheurs zijn druk met onnodig papierwerk

  door

Gisteren zagen we al dat we nog wel wat geld kunnen bezuinigen als we wat minder burgers onterecht opsluiten. Vandaag zien we dat we nog wel meer geld kunnen bezuinigen bij de politie (en gelijk hun werk nog leuker maken ook…want ze zitten echt niet te wachten op die administratieve lasten).

Bij de politie zijn omgerekend 750 rechercheurs fulltime bezig met overbodig papierwerk. Dit blijkt uit een onderzoek van de Politieacademie. De rechercheurs schatten dat in totaal zeventig procent van hun werktijd opgaat aan administratieve handelingen. Voor bijvoorbeeld een doorsnee moordonderzoek zijn rechercheurs naar eigen zeggen alleen al vijfduizend uur bezig met het aanvragen van bijzondere opsporingsbevoegdheden (bron).

Vijfduizend uur, dat zegt je misschien niet zoveel maar voor de meeste Nederlanders geldt dat ze zo’n 1.600 uur per jaar werken. Dat betekent dus dat er, omgerekend, 3 man een heel jaar bezig om bijzondere opsporingsbevoegdheden te krijgen voor een doorsnee moordonderzoek. Dan wil je niet weten hoeveel uur het kost als het niet om een doorsnee onderzoek gaat.

En 750 rechercheurs die fulltime bezig zijn met papierwerk. Ik kan me niet voorstellen dat die rechercheurs dat het leukste deel van hun werk vinden. Als dat dan ook nog eens 70% van de tijd van een rechercheur uitmaakt dan hoef je niet jaloers te worden. Dat moet toch eenvoudiger kunnen?

Ik heb er zelf geen onderzoek naar gedaan, maar het lijkt me dat je “goedkopere” krachten moet kunnen vinden die dit werk voor de rechercheurs uithanden nemen. Nu wil ik niet gelijk zeggen dat we dit papierwerk naar India uit moeten besteden, maar een onderzoekje kan natuurlijk geen kwaad.

Graag zou ik eens willen onderzoeken hoe dit efficiënter kan en ik heb al wel wat ideeën in mijn hoofd zitten. Natuurlijk lijkt het direct of dat meer geld kost, maar dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. We moeten kiezen: willen we er meer geld aan uitgeven dan zou het zomaar zo kunnen zijn dat we flink wat extra misdrijven op kunnen lossen. Willen we er niet meer geld aan uitgeven dan kunnen we (helaas) misschien afscheid nemen van een flink aantal rechercheurs (hopelijk met natuurlijke afvloeiing). De rechercheurs die we overhouden zetten we in voor echte rechercheurstaken en we zorgen ervoor dat er anderen zijn die het papierwerk voor het overgrote deel uit handen nemen.

Het zou zomaar kunnen zijn dat er een mooie business case te maken is. Heel benieuwd of we in tijden van bezuinigingen durven te onderzoeken hoe dit soort zaken efficiënter kunnen. Heel benieuwd ook wie deze business case verder oppakt.

Nederland sluit veel onschuldige burgers op

  door

Zomaar een berichtje met gegevens waar we normaal helemaal niet bij stilstaan maar die zeker het lezen waard zijn.

In Nederland hebben de afgelopen tien jaar bijna dertigduizend mensen onschuldig vastgezeten. Dat blijkt uit cijfers van het CBS. Het aantal mensen dat ten onrechte in hechtenis wordt genomen neemt jaarlijks toe en is sinds 2002 verdrievoudigd. Dit heeft de belastingbetaler over tien jaar ruim 79 miljoen euro aan uitgekeerde schadevergoedingen gekost. Dat bedrag staat nog los van de prijs van 200 euro per persoon per dag aan normale detentiekosten (bron).

Natuurlijk weten we allemaal dat er wel eens iemand onschuldig wordt opgepakt omdat hij toevallig op het juiste moment op de verkeerde plek was. Direct heb je al de schijn tegen want de politie pakt je natuurlijk niet zomaar op. Nou ja, dat was altijd het beeld, maar wat mij betreft ben je nog steeds onschuldig tot het tegendeel bewezen is en ik denk dat minimaal 30.000 mensen het met me eens zijn.

Het kan gebeuren. In de chaos pakt de politie je op en je mag een nachtje in de cel en op water en brood doorbrengen. 1 nacht is nog tot daaraantoe en je kunt het ze ook niet echt kwalijk nemen. Maar als het om langere periodes gaat en misschien zelfs om jaren onterechte hechtenis, dan wordt het toch een ander verhaal. Het heeft ons, als belastingbetalers, in ieder geval 79.000.000 euro gekost en als we dat verdelen over die 30.000 personen dan krijg je gemiddeld voor onterechte hechtenis iets meer dan € 2.600.

Ach, er zijn slechtere dagtarieven zullen we maar denken. Kijken we nog even verder en houden we in ons achterhoofd dat veel mensen de gevangenis zien als een hotel waar je niet vrijwillig uit mag dan is het in ieder geval een goed hotel met een aantal sterren. De dagelijkse detentiekosten zijn € 200 per persoon per dag. Er zijn goedkopere hotels te vinden in Nederland.

Toch weer wat leuke feitjes geleerd vandaag: 30.000 mensen hebben de afgelopen jaren onterecht vastgezeten (en er zitten er op dit moment vast ook wat personen onterecht vast…tenminste: 99% van de gedetineerden geeft dat, denk ik, aan). Dat heeft ons € 79 miljoen schadevergoeding gekost en een dagje cel kost gemiddeld zo’n € 200 per persoon per dag.