Een opmerkelijk bericht dat ik vorige week onder ogen kreeg.
72% van de IT-managers vindt een klein auto-ongeluk, persoonlijke schuld of een scheiding minder stressvol dan het verantwoordelijk zijn voor en beschermen van bedrijfsgegevens. Voor 14% is het zelfs minder stressvol om ontslagen te worden dan als IT-manager actief te blijven. Dat beweert beveiligingsbedrijf Websense in een nieuw onderzoek.
Bijna negentig procent van de duizend ondervraagde managers zegt dat hun baan risico loopt als er een beveiligingsincident plaatsvindt, waaronder als er vertrouwelijke gegevens van de CEO of andere bestuurders wordt gestolen. Verder stelt dertig procent dat hun onderneming 100% beveiligd is, terwijl vijftig procent stelt dat ze over voldoende bescherming beschikken, maar dat sommige dreigingen er altijd doorheen zullen glippen. (bron)
Blijkbaar speelt er zich nogal wat af in de hoofden van IT-managers. Op zich ook niet zo vreemd natuurlijk. Met de huidige economische situatie wordt er flink bezuinigd. Ook op het gebied van informatiebeveiliging. Het is eerder pappen en nat houden dan op basis van de onderkende risico’s aan de slag gaan.
Wat misschien nog wel erger is, is dat 30% denkt dat ze 100% beveiligd zijn. Klinkt toch als onze kop in het zand steken. Geen enkele organisatie is 100% beveiligd. Dat komt omdat we nu eenmaal risico’s lopen. Zeer verschillende risico’s.
Denk alleen maar aan risico’s van natuurlijke aard (storm, hagel, overstroming). De natuur kunnen we nog steeds niet beïnvloeden. Dus lopen we risico’s. Daarnaast hebben we nog de risico’s van meer persoonlijke aard. Daarbij kunnen we dan weer onderscheid maken tussen eigen medewerkers en buitenstaanders, maar ook bewuste en onbewuste fouten. Kleine kans dat we die allemaal onder controle hebben.
Als het inderdaad allemaal zo stressvol is, dan is het een goed idee om toch eens een goede nulmeting uit te voeren. Zo kom je er vanzelf achter waar nog eventueel de blinde vlekken zitten. Het is niet zozeer de vraag of die blinde vlekken er zijn, maar meer waar zich die bevinden. Daarbij kijken we dan weer naar de beveiliging van geautomatiseerde, niet geautomatiseerde data maar natuurlijk ook naar de personele en materiële beveiliging.
Ik moet de organisatie nog tegenkomen die het over de hele linie goed voor elkaar heeft. Dat is natuurlijk niet erg, als we maar niet onze kop in het zand steken en denken dat wij geen risico’s lopen. Vergeet niet: het grootste risico’s is het risico dat we niet onderkend hebben…