Tag: china

9 Chinese bedrijven die je moet kennen

  door

Dat de Chinezen lekker aan de weg timmeren weten we inmiddels en veel bedrijven vrezen de concurrentie die er aan zit te komen. Maar de vraag is of de Chinezen komen of er al zijn? En een bijkomende vraag is of de toetreding van Chinese bedrijven als bedreiging of juist als kans moet worden gezien.

Op MT: Management Team kwam ik het volgende overzicht tegen met Chinese bedrijven die we allemaal zouden moeten kennen:
1. SINOCHEM
2. AIKO SOLAR
3. PING AN
4. YOUNGMAN
5. TIANJIN XINMAO
6. CHINA ELECTRONIC CORPORATION
7. BHAP
8. XEMC
9. XI’AN CONSUMMATE INDUSTRIAL AND TRADING

Grote kans dat je er nog nooit van gehoord hebt. Nu kun je je als Nederlands bedrijf natuurlijk enorm veel zorgen maken en je ingraven (liefst met een beetje hulp van de EU zodat er extra regulering voor Chinese bedrijven komt). Maar volgens mij doen we er verstandiger aan als we deze bedrijven omarmen en de linkingpin worden naar Europa toe.

Wij spreken misschien geen Chinees, maar zij hebben nog weinig kennis van de Europese markt. Volgens mij moeten we daar als handelsnatie met onze VOC-mentaliteit een cruciale rol kunnen spelen. Doen we dat niet dan is onze kans verkeken en worden we met een razende vaart ingehaald. Tijd voor de politiek om hier een rol in te spelen om de toekomst van Nederland een “boost” te geven.

China heeft elk groot Amerikaans bedrijf gehackt

  door

Maakten we ons gisteren nog zorgen om onze smartphones die gekraakt kunnen worden. Dan zijn we vandaag weer met onze beide voetjes op de aarde (en zijn we daarnaast blij dat we geen groot Amerikaans bedrijf zijn).

Alle grote Amerikaanse bedrijven zijn inmiddels door China gehackt, zo waarschuwt Richard Clarke, de voormalig terrorisme-adviseur van Bill Clinton en George W. Bush…De Amerikaanse overheid is volgens hem betrokken bij het bespioneren van andere landen. “Maar er is een groot verschil tussen het soort cyberspionage van de Amerikaanse overheid en van China. De Amerikaanse overheid hackt Airbus niet om vervolgens de geheimen van Airbus aan Boeing te geven.” In een interview stelt Clarke dat de VS buitenlandse regeringen hackt en informatie van hun netwerken verzamelt. (bron).

Gelukkig, de Amerikanen verkopen de informatie in ieder geval niet aan commerciële organisaties, zij bemoeien zich niet met de concurrentiestrijd. Volgens hen doen de Chinezen dat wel. De vraag is natuurlijk wat we erger vinden en waar we meer last van zouden kunnen ondervinden bij een op handen zijnde “cyberwar”.

Feit is wel dat er ruiterlijk wordt toegegeven dat ook de Amerikaanse overheid druk bezig is met het bespioneren van andere landen. Nu kunnen we daar natuurlijk moeilijk over doen, maar ieder land is daar mee bezig en ieder land probeert andere landen te bespioneren (en blijkbaar zijn de Chinezen daar al erg ver mee). Dat heeft overigens niets met internet te maken, want dat gebeurt al jaren. Nu worden alleen de middelen anders dan in het verleden.

De hedendaagse spion zal niet met een gleufhoed achter zijn pc zitten. Het zullen ook niet meer de “special agents” zijn zoals we ze voor ogen hebben. Nee, het zijn techneuten die maar al te goed weten hoe ze netwerken kunnen binnendringen. En als het de Chinezen is gelukt om veel grote Amerikaanse bedrijven binnen te dringen dan hoeven we ons er natuurlijk ook niet over te verbazen dat ze ook al bij veel overheden ver zijn binnen gedrongen…om het over de grote Nederlandse bedrijven nog maar niet te hebben.

Wat je van ver haalt is lekker…dat gezegde krijgt nu toch een andere betekenis. De Chinezen hoeven miljarden minder uit te geven aan (product)ontwikkeling en kopiëren er vrolijk op los om zo de concurrentiepositie onder druk te zetten. Maar ach, hoe nieuw is dit nu eigenlijk? Was er honderden jaren geleden al niet Delfsblauw porselein dat in China vakkundig werd nagemaakt? We kunnen daar natuurlijk de Chinezen de schuld van geven, maar misschien moeten we ons ook intern herorganiseren (jaja, ik noem het bewust niet reorganiseren want dan vallen er weer ontslagen). Nee, we moeten kijken hoe we onze kennisvoorsprong (voor zover die er nog is) kunnen beschermen om onze concurrentiepositie te behouden. Een interessante uitdaging voor innovatieve bedrijven, lijkt me.

Chinese hotels doen aan sexpionage

  door

Was je van plan om de komende zomer naar China op vakantie te gaan? Of moet je er heen voor een business trip? Ja? Dan zou ik zeker even doorlezen. Big brother is watching you…of moeten we schrijven: Big Blothel is watching you?

Bijna alle Chinese hotels hebben kamers met verborgen cameraatjes en microfoons, die de overheid gebruikt om doelwitten ‘op heterdaad’ te betrappen met een prostitué (bron).

Het land waar alle goedkope elektronica vandaan komt, zet deze middelen dus zelf ook naar harte lust in. Niet om hun land te beschermen maar met als doel om onwetende Westerlingen op heterdaad te betrappen. Invloedrijke mannen die de overheid nodig heeft in een rechtszaak of onderzoek worden op deze manier gedwongen om mee te werken. Hiervoor wordt regelmatig seks gebruik.

Het is niet duidelijk of er speciale suites zijn waar deze middelen worden ingezet of dat gewoon iedere kamer er mee is volgehangen. Genoeg Chinezen blijkbaar om al die videobeelden te monitoren.

Er zijn natuurlijk vele films gemaakt waarbij spionage wordt ingezet. Vroeger waren die middelen alleen weggelegd voor 007 maar inmiddels kan iedereen die een tientje over heeft al spullen kopen. Een camera hier, een microfoon daar en opnemen maar.

Sterker nog, vorige week hoorde ik dat het versturen van elektronica vanuit China naar de westerse wereld gesubsidieerd wordt. De verzending is daarom in veel gevallen gratis, om er maar voor te zorgen dat onze westerse euro’s en dollars in hun handen komen. En als ik er aan terug denk (ja, uiteraard heb ik er ook wel eens wat besteld) was de verzending inderdaad gratis. Sterker nog, bij de ontvangst van een verkeerde stekker was 1 mailtje genoeg om gratis een nieuwe te krijgen. Wat een service…

Je wilt je toch veilig voelen in je hotelkamer en natuurlijk zijn er verhalen bekend van hoteleigenaren die gebruik maakten van verborgen camera’s. Maar als overheden zich er al mee gaan bemoeien, wie kun je dan nog vertrouwen? Kunnen we er dan echt niets aan doen? Ja, natuurlijk wel. We zouden zelf middelen kunnen aanschaffen waarmee we de verborgen camera’s kunnen vinden. Dat zal ons tot op zekere hoogte best helpen. Maar ja, 99,9% van de mensen heeft die middelen niet en 99% van de mensen staat er niet eens bij stil dat we in de gaten worden gehouden.

De makkelijkste oplossing? Ehm, dat zal dan toch zijn om niet met een Chinese prostitué op een kamer te belanden. Dan kun je nog steeds gemonitord worden, maar dan hebben ze geen reden om je te chanteren.

Canada doelwit van cyberaanvallen

  door

Vanuit China opererende aanvallers hebben toegang tot zeer vertrouwelijke informatie van de Canadese overheid gekregen, zo meldt CBC News. Twee ministeries waren doelwit van de aanvallen, die voor het eerst in januari werden opgemerkt. Hoeveel vertrouwelijke informatie is buitgemaakt en wie er precies achter de aanvallen zit is onduidelijk. Het is onduidelijk of de aanvallers andere netwerken hebben gecompromitteerd en of er persoonlijke en vertrouwelijke informatie is bemachtigd (bron).

Eigenlijk te gek voor woorden, toch? Een overheid die uiteindelijk begrijpt dat ze zijn aangevallen, maar die vervolgens niet weet wat er nu eigenlijk is gestolen? Wat mij betreft betekent dat, dat ze in ieder geval niet “in control” zijn op dit gebied (en ik geef toe, dat is ook niet makkelijk).

Niet dat, dat nu zo verwonderlijk is, want er zijn zat andere overheden en grote organisaties die bij een dergelijke aanval ook totaal geen beeld hebben bij wat er nu eigenlijk is gestolen, wie dat heeft gedaan en wat ze er mee kunnen. Sterker nog, heel veel aanvallen worden nooit opgemerkt.

Nee, het ergste wat we kunnen bedenken is dat Vanwege de aanvallen de internettoegang bij beide organisaties ernstig werd beperkt. Duizenden ambtenaren hadden daardoor geen internet meer, waardoor werkzaamheden stil kwamen te liggen.

Kortom: de Chinezen (hoe ze zo zeker weten dat het de Chinezen zijn is me niet duidelijk, maar goed laten we het daar maar op houden) breken in en stelen je vertrouwelijke informatie en jij maakt je druk om dat de ambtenaren niet kunnen internetten? Ehm, lijkt me dat je op dat moment toch echt even andere problemen aan je hoofd hebt.

Je ziet dat overigens wel vaker. Valt de email uit of doet het internet het niet meer dan zie je je collega’s doelloos over de gangen slenteren…ze kunnen niet werken. Tenminste, dat denken ze. Er liggen nog genoeg stapels papier in de kast om uit te zoeken, er zijn nog genoeg telefoontjes te plegen, er is nog genoeg te doen. Zijn we dan echt zo afhankelijk geworden van email en internet…of denken we dat alleen maar?

Grootschalige cyberaanval op energiebedrijven

  door

Tal van energiebedrijven zijn de afgelopen jaren het doelwit van cyberaanvallen geworden, afkomstig uit China…Het was de aanvallers te doen om informatie over projectfinancieringen en biedingen voor olie- en gasvelden…De aanvallers gebruikten traditionele aanvalsmethoden, zoals social engineering, spear-phishing, Windows exploits, Active Directory hacks en remote administration tools (RATs) (bron).

Je zou toch zeggen dat dergelijke grote bedrijven de beveiliging wel op orde hebben en dat de echt vertrouwelijke gegevens veilig achter slot en grendel liggen. Blijkbaar verkijken we ons hier op. Het is natuurlijk ook niet makkelijk maar je gaat er toch minimaal vanuit dat er patches worden doorgevoerd zodat er van de bekende exploits geen gebruik meer kan worden gemaakt.

Nu lijkt het of de energiebedrijven alleen met technische middelen van buitenaf worden aangevallen. Maar vergeet ook de zogenaamde “mollen” in de organisatie niet. Hoeveel informatie is er beschikbaar voor personeel en hoeveel van die informatie wordt vrolijk doorverkocht aan het buitenland?

Grote kans dat de energiebedrijven waar we het hier over hebben grote delen van de infrastructuur hebben uitbesteed aan India (of misschien wel China), ja, dan horen dit soort risico’s er bij.

Zo zie je maar, het digitale tijdperk waar we in zitten verandert ook de aanpak voor de informatiebeveiliging, of althans: dat zou moeten. de tijd dat we onze firewall strak in de gaten hielden omdat dat onze enige link met de vieze buitenwereld was, is echt voorbij.

Er zijn inmiddels legio toegangsmogelijkheden voor toegang tot data. Denk alleen maar aan alle smartphones en thuiswerkplekken. Het wordt tijd dat we enerzijds meer gaan denken in de risico’s maar anderzijds moeten we nu ook echt toe naar data security. Doen we dat op de juiste manier dan zijn we voor de toekomst ook nog eens voorbereid op het werken “in the cloud”.

Genoeg werk te doen de komende tijd alleen moeten de bedrijven eerst gaan begrijpen welke risico’s ze nu echt lopen.

Afrika wordt veiliger voor bedrijfsleven

  door

Bedrijven kunnen veiliger zakendoen in Afrika. Door de economische ontwikkeling zijn de risico’s op bijvoorbeeld oorlogen, stakingen, rellen en wanbetaling in een aantal Afrikaanse landen afgenomen. Dat blijkt uit de Political Risk Map 2011 die woensdag werd gepubliceerd door de internationale verzekeringsmakelaar en risicoadviseur Aon (bron).

Opmerkelijk bericht. Door de economische ontwikkeling van de afgelopen jaren zijn de risico’s afgenomen. Blijkbaar hebben de Afrikaanse landen dus minder last van de economische crisis dan de westerse landen. Amerika, Europa en delen van Azië worden er harder door geraakt.

Volgens Aon verbeterde het risicoprofiel van de Afrikaanse landen Kenia, Mozambique, Rwanda, Oeganda en Zambia. In Algerije en Benin verslechterde het risicoprofiel. De meest risicovolle Afrikaanse landen om zaken te doen, zijn Congo, Soedan, Zimbabwe en Somalië. Het minste risico lopen ondernemingen in Zuid-Afrika, Namibië en Marokko. Ook Tunesië geldt als een redelijk veilig land om zaken te doen, maar in het onderzoek is de recente politieke onrust in dat land niet meegenomen.

In het onderzoek was de huidige toestand in Tunesië nog niet meegenomen, maar dat geeft dus aan dat de situatie er nog niet in alle landen echt stabiel is. De vraag is natuurlijk hoe snel de situatie in de andere landen ook om kan slaan. Hoewel je dan nu minder risico loopt, ga je voor een investering toch een langere termijn relatie aan en die wil je terug verdienen, toch?

Lastige situatie. Hoewel het risico dus afneemt, geldt dat er eerst voor langere tijd een stabiele situatie moet zijn om echt goed zaken te kunnen doen. Daar gaan nog wel wat jaren overheen en het is te hopen dat de Afrikaanse landen lering trekken uit de situatie in Amerika en Europa. Doen ze dat, dan kunnen ze er ook echt sterker uit komen.

Tel daarbij de opwarming van de aarde en over een aantal jaar houden ze op de Nationale TV Zender van Zambia misschien wel een inzamelingsactie om ons, zielige Nederlanders, te helpen.

Nee, natuurlijk zal het zo’n vaart niet lopen, maar dat de onderlinge verhoudingen in de wereld aan het veranderen zijn mag nu wel duidelijk zijn. Voorlopig verdiep ik me nog even in China, binnenkort maar eens een LOI-cursus Chinees bestellen om klaar te zijn voor de nabije toekomst.