Diefstel auto’s en brommers gestegen

Ik denk dat ze in het voormalig Oostblok hun wagenpark de afgelopen jaren aardig vernieuwd hebben. De cijfers in dit bericht spreken eigenlijk voor zich en behoeven volgens mij weinig toelichting:

In de eerste helft van 2010 werden 5.862 personenauto’s gestolen. Dat zijn er bijna 400 meer dan in de eerste helft van 2009, een stijging van 6,9%. Bij brom- en snorfietsen steeg het aantal diefstallen zelfs met ruim 1.600, een stijging van maar liefst 28,3%.

In de afgelopen jaren daalde het aantal diefstallen van personenauto’s. Sinds eind 2009 is aan die daling een eind gekomen. In de categorie jonge auto’s (0 t/m 3 jaar oud) is het aantal diefstallen van de merken Toyota, Volvo en Volkswagen met 50 tot 75 procent gestegen.

Per merk is het diefstalrisico verschillend. Van alle merken samen werden 7 auto’s per 10.000 gestolen (0,07%). Bij de merken Volkswagen en Audi was het diefstalrisico 17 per 10.000, bij Mercedes, BMW en SEAT 10 per 10.000. Van deze meest gestolen jonge auto’s wordt slechts circa 35% teruggevonden. Bij de oudere gestolen auto’s ligt dit percentage boven de 60%.

Het gemiddelde diefstalrisico van brom- en snorfietsen was in het eerste halfjaar 0,7 diefstallen per 100 bromfietsen. Vooral de merken Piaggio en Beta zijn met 2 diefstallen per 100 erg diefstalgevoelig, gevolgd door Gilera met 1,3 diefstallen per 100. Van de in totaal 7.402 gestolen bromfietsen werden er 1.658 teruggevonden; dat is slechts 22,4%.

De diefstal van bedrijfsvoertuigen was in 2010 ongeveer even hoog als in 2009. Er werden in het afgelopen halfjaar 1.215 lichte en 112 zware bedrijfsauto’s gestolen. Het aantal diefstallen van motorfietsen daalde met 8,6% van 961 naar 878. Het aantal gestolen aanhangwagens steeg met 63 stuks naar 381 diefstallen. Diefstal van caravans steeg met 20% naar 48. (bron)

Britse Defensie verliest 340 laptops

Het Britse Ministerie van Defensie is de afgelopen twee jaar 340 laptops kwijtgeraakt, waarvan de meeste niet versleuteld waren. De schade bedraagt bij elkaar meer dan 700.000 euro. Naast de laptops verdwenen ook 593 CDs, DVDs en diskettes, 215 USB-sticks, 96 draagbare harde schijven en dertien mobiele telefoons. Van alle gestolen of verloren apparaten, was 80% onversleuteld. Volgens een Defensiewoordvoerder wordt het verlies van materiaal zeer serieus genomen en zijn er robuuste procedures aanwezig. (bron).

Ben je na het lezen van bovenstaande gegevens ook zo benieuwd hoeveel tanks, kanonnen, geweren en munitie ze kwijt zijn geraakt? Ik wel, maar goed, dat zullen we wel nooit te weten komen. Hopelijk gaan ze voorzichtiger met hun personeel om. Nu staat er een klein berichtje op internet en alleen degene die er in geïnteresseerd zijn lezen het. Maar als er de afgelopen twee jaar 340 militairen om het leven waren gekomen dan was de wereld te klein geweest.

Schrikbarende cijfers en dan hebben we het hier nog over een instantie als het leger kun je nagaan wat er bij andere, minder beveiligde, organisaties zoal verdwijnt. Of zou het leger het hier slechter doen dan de maatschappij? We mogen hopen van wel, maar dat ze een serieus probleem hebben mag duidelijk zijn.

De afgelopen jaren hebben ze waarschijnlijk allerlei mooi, ingewikkeld en vooral duur oorlogsmaterieel gekocht, maar ze hadden beter een deel kunnen investeren in beveiligingsmaatregelen. Natuurlijk hebben naties nog oorlogsmaterieel nodig, maar er is steeds meer sprake van digitale oorlogsvoering en die hebben de Britten in ieder geval al verloren.

En hoewel we voorzichtig moeten zijn met het geven van beveiligingsadviezen (want we kennen de context niet) kunnen we in ieder geval stellen dat de focus zou moeten liggen op: versleuteling van de gegevens en bewustwording bij het personeel. Maak het personeel persoonlijk verantwoordelijk voor de spullen die ze krijgen en als ze daarvan iets zijn kwijtgeraakt dan duurt het even langer voordat ze er een streepje bij krijgen op de schouder. Dit soort maatregelen kunnen andere bedrijven natuurlijk ook doorvoeren. Maak het personeel verantwoordelijk en trekt de kosten die je loopt bij verlies of diefstal af van het salaris, moet je eens opletten hoe goed iedereen op zijn spullen gaat letten.

Als militairen, die van nature toch al een gevoel bij beveiliging zouden moeten hebben, al zo met hun spullen omgaan dan moeten we ons zorgen maken voor de veiligheid van de maatschappij en de gewone burgers daarin, die zijn zich nog minder bewust van de risico’s.

Voorlopig ligt er nog genoeg werk voor de beveiligingsadviseurs alleen moet het management gaan begrijpen dat er aan dit soort risico’s wel degelijk iets te doen is. En die 700.000 euro heb je dan zo terug verdient. Die 700.000 euro is trouwens niet de echte schade, dat is slechts de schade voor de hardware, maar hoeveel is de informatie die er op te vinden is waard en hoeveel uren zijn er verloren gegaan als gevolg van het zoekraken van gegevens? Daar zit hem de echte schade en die is vele malen hoger.

Het lijkt me toch dat er, na het zomerreces, vragen over gesteld gaan worden in het Lagerhuis, hopelijk geven ze een seintje als ze dat gaan doen want die discussie wil ik niet missen.

Waarom je niet moet slapen in een vliegtuig

De Franse politie heeft een stewardess van vliegmaatschappij Air France opgepakt, omdat ze voor duizenden euro’s aan contant geld, cheques en juwelen van slapende passagiers zou hebben gestolen (bron).

Ben je net terug van vakantie met het vliegtuig? Controleer dan even goed of je al je spullen nog hebt. Zitten je ringen nog aan je vingers en zit je creditcard nog in je portemonnee? Ja? Dan zou ik bijna concluderen dat je niet met Air France hebt gevlogen. Moet of mag je nog op vakantie? Let dan de komende vlucht extra goed op je spullen, veel koffie drinken zodat je lekker wakker blijft.

Het is natuurlijk best een raar fenomeen. Op het vliegveld wordt je gewaarschuwd je spullen goed in de gaten te houden en je tassen nergens onbeheerd achter te laten. Maar als we eenmaal in het vliegtuig zitten dan bergen we onze handbagage netjes boven ons hoofd op en kijken er voorlopig niet meer naar om. Soms zit het bagagerek boven je zo vol dat jouw spullen helemaal aan de andere kant van het vliegtuig liggen zodat je er helemaal geen zicht meer op hebt.

Een beetje handige jongen haalt de meest waardevolle spullen makkelijk uit je handbagage en stopt het in zijn eigen tas. En laten we eerlijk zijn: je stopt juist je meest waardevolle spullen in je handbagage zodat je er goed op kunt letten. Raar eigenlijk dat je er dan niet op let als je eenmaal in het vliegtuig zit, zal wel te maken hebben met vertrouwen en gewoonte. Je portemonnee laat je normaal ook niet onbeheerd achter in een openbare ruimte maar in een vliegtuig ineens wel.

Volgende keer als ik ga vliegen let ik toch maar weer eens extra goed op…na een aantal vluchten zal dat ook wel weer wegzakken, maar goed. Eén voordeel heb ik in ieder geval: ik val niet zo makkelijk in slaap in een vliegtuig.

Overigens kwam de 47-jarige Lucie R. als verdachte in beeld, omdat haar levensstijl niet overeen zou komen met haar inkomen. Dat is natuurlijk altijd het nadeel van dit soort criminele acties, je moet toch iets met de gestolen waar doen en dan komt het toch een keer uit.

Hier werkte de camerabewaking in ieder geval niet preventief

Hadden we het gisteren nog over de preventieve maatregelen die bijdragen aan de verlaging van criminaliteit in een winkel (terwijl er over de hele linie juist wel een toename was). Nu laten we zien dat een camera misschien soms een preventieve werking heeft, maar een camera alleen is ook niet de optimale oplossing.

In de praktijk komen we te vaak tegen dat er blind gestaard wordt op één maatregel, terwijl we andere maatregelen niet nemen of gewoon vergeten. Let in onderstaand filmpje eens op de “kassa” en (het ontbreken van) de locker voor de eigendommen van de medewerkers:

Het camerasysteem was zo slecht nog niet, de persoon is best te herkennen. Helaas liet hij zich er niet door afschrikken. Juist door het ontbreken van de andere maatregelen (een goede kassa en lockers voor het personeel bijvoorbeeld) slaagt deze man er in buit te maken.

Beveiliging gaat alleen werken als we het integraal aanpakken en daarbij moeten we niet alleen naar een elektronische maatregel (als camerabewaking) kijken, nee we moeten ook kijken naar de organisatorische en bouwkundige maatregelen. Als we dat onderkennen moeten we op zoek naar de juiste combinatie maatregelen. Hierbij moeten de maatregelen altijd ondergeschikt zijn aan de risico’s (in dit geval dus de diefstal) die we af willen dekken. We zien namelijk ook vaak beveiligingsmaatregelen die geen enkele bijdrage leveren aan het afdekken van risico’s en dat is zonde van het geld.

Beveiliging gaat veel verder dan de meeste mensen denken, we mogen het toch wel een specialistisch vakgebied noemen. Hebben we het hier alleen nog maar over fysieke beveiliging ook moeten we de combinatie maken met informatiebeveiliging en risico management. Alleen dan kunnen we de kosten voor beveiligingsmaatregelen efficiënt benutten. En vergeet vooral de organisatorische maatregelen niet, die zijn relatief goedkoop en kunnen een grote bijdrage leveren.

Succes met het inrichten van je beveiliging, mocht je vragen hebben dan weet je me te vinden.

Tien jaar werk kwijt na diefstal laptop

Een Brits bedrijf is tien jaar aan werk kwijtgeraakt nadat dieven twee laptops hadden gestolen. Op één van de twee gestolen computers van DB Liquid stond gespecialiseerde software waar het bedrijf 300.000 euro in had geïnvesteerd. Volgens de directeur van het databasebedrijf heeft niemand wat aan de software, maar kan het wel het verlies van tien jaar aan werk betekenen (bron).

Wow, hier hebben ze toch even flink gefaald met hun back-up beleid. 10 jaar werk kwijt, je moet er toch niet aan denken, maar het is wel de harde realiteit. En geloof me, er zijn veel meer bedrijven die een dergelijk risico lopen omdat ze hun back-ups niet op orde hebben. Maar 10 jaar werk is wel heel erg veel en de vraag is natuurlijk of dit bedrijf de klap ooit te boven komt. En hoe zit het met jouw eigen back-ups? Zijn die op orde, kun jij je gegevens weer terughalen als je laptop gestolen wordt of als hij crasht?

Eerlijk is eerlijk, mijn belangrijkste gegevens kan ik (waarschijnlijk) nog wel reproduceren maar toch zal ik ook een deel van mijn bestanden kwijt zijn na een crash of diefstal. We verzamelen tegenwoordig allemaal digitale foto’s, films en muziek, de omvang daarvan is bizar, als we alles bij elkaar optellen zitten we al snel aan één of meer terabyte aan gegevens en hoe ga je die nog back-uppen? Ja, simpel door er een externe hard schijf bij te kopen, maar wat als die ook gestolen wordt?

Zelf heb ik ook wel eens een spontane crash van één van mijn harde schijven gehad en het grootste gevoel van ongenoegen was eigenlijk niet eens de crash en de gegevens waarvan ik wist dat ze weg waren…nee juist de gegevens waarvan ik niet meer weet of ze op de schijf stonden gaf mij dat slechte gevoel. Na een crash weet je voor een deel niet meer welke gegevens je mist en juist daar wringt de schoen.

Inmiddels alweer een poos geleden dat die schijf crashte en het merendeel heb ik wel weer teruggezet. De andere gegevens, waarvan ik niet meer weet of ik ze mis, heb ik eigenlijk helemaal niet gemist. Zo erg was het dus blijkbaar ook weer niet en het ruimt ook wel weer eens lekker op. Met al die gigabytes die we tegenwoordig tot onze beschikking hebben slaan we ook steeds meer gegevens op, ook gegevens die we helemaal nooit meer gebruiken en waarvan we niet eens weten dat ze onze schijf bevuilen.

Maar toch een tip voor alle bedrijven: ga nog eens goed na of het back-up beleid op orde is en of je er echt zeker van kunt zijn dat je de gegevens terug kunt halen. 10 jaar werk verliezen kan je duur komen te staan en kom je misschien nooit meer te boven. Dat risico wil je vast niet lopen.

Tandpasta nieuwste prooi voor criminelen

Criminelen stelen steeds vaker dure merken tandpasta. Ze gaan er bij supermarkten en drogisterijen vandoor met soms honderden tubes tegelijk, meldt het AD maandag..De duurdere merken zijn het meest in trek. De tandpasta wordt volgens een politiewoordvoerder vaak verhandeld naar Polen of Roemenië… Een woordvoerder van Albert Heijn vertelt aan de krant dat het een makkelijke manier is om geld te verdienen. ”Je grist tandpasta vrij eenvoudig mee. Zo’n kleine tube is relatief veel waard” (bron).

Wat dacht je toen je de titel van dit artikel las? Waarschijnlijk allerlei scenario’s. Zit er misschien koper in de tandpasta die ze eruit kunnen halen of kunnen we met tandpasta een slot open smelten…nee wat blijkt. We betalen al jaren teveel voor tandpasta want “zo’n kleine tube is relatief veel waard”.

Het is dus gewoon ordinaire diefstal van goederen. Maar waarom tandpasta? Is de prijs daarvan dan echt zo interessant? Er zullen toch ook wel andere producten in de supermarkt liggen die klein zijn en relatief veel waard zijn?

Nu kom ik niet zo vaak in een supermarkt, maar volgende keer zal ik eens wat beter opletten en kijken naar het kleinste product met de hoogste waarde. Dan kunnen we ook een inschatting maken van het volgende doelwit…als de tandpasta beter beveiligd wordt door ze achter slot en grendel op te bergen.

Binnenkort ga je naar de drogisterij en moet je aan de kassa vragen om de tandpasta, de volgende stap is dan dat je zelf helemaal niets meer mag pakken uit de schappen en dat je gewoon je bonnetje geeft aan een caissière die de bestelling voor je klaar maakt. Dan is het nog maar een kleine stap naar online bestellen en thuis laten bezorgen. Is er binnenkort een grote leegstand in drogisterijen en supermarkten te verwachten? Wie zal het zeggen?

Een tip voor de politie: je kunt de (Poolse en Roemeense) criminelen gemakkelijk herkennen aan hun spierwitte glimlach. Straks rij je in een fuik, niet alleen voor alcoholcontrole maar ook voor een glimlach controle.

We’ve got him:

Kunstenaarsduo hangt stiekem eigen werk in SMAK

Twee jonge kunstenaars zijn erin geslaagd hun eigen werk op te hangen in het Stedelijk Museum voor Actuele Kunsten van Gent (SMAK). ‘Er ging geen alarm af, niemand hield ons tegen en we konden gewoon weer naar buiten wandelen.’…In november 2006 werd ‘De Meikever’, een topwerk van Panamarenko, uit het museum ontvreemd en ook nu rijzen er vragen over de beveiliging.(bron)

Een ludieke actie van de kunstenaars waarbij ze twee doelen bereikten: ze vestigen aandacht op hun eigen naam en ze zetten vraagtekens bij de beveiliging van het museum. Je hoort nogal eens dat er kunstwerken uit musea gestolen zijn en meestal gaat het dan niet om een groots opgezette kraak maar om het simpel wegnemen van een kunstwerk en daarmee via de voordeur het museum verlaten.

Het is natuurlijk ook niet makkelijk om de kunstwerken te beveiligen (hoewel er natuurlijk uitstekende middelen voor zijn). Vanuit beveiliging willen we er voor zorgen dat de attractieve goederen, zoals dat zo mooi heet, niet geëtaleerd worden omdat ze anders de aandacht van de criminelen trekken. Maar ja, het doel van een museum is nu juist om die kunstwerken aan het grote publiek te laten zien, anders zijn de muren ook maar zo leeg en een lege ruimte is wel heel abstracte kunst (hoewel met het juiste verhaal erbij dit dan waarschijnlijk wel weer als kunst wordt gezien).

En omdat we ook wel eens wat cultureels mogen brengen, dit is de destijds gestolen meikever

De mechanische kever meet 46 op 37 centimeter en is in 1989 door de Vlaamse Gemeenschap aangekocht voor 50.000 euro. Momenteel zou het ongeveer 250.000 euro waard zijn (bron).

Ach, noem me een cultuurbarbaar (en geloof me, ik wil niemand kwetsen) maar ik heb op Koninginnedag heel wat kinderen met kleedjes gezien maar als ik de meikever was tegen gekomen op één van die kleedjes dan was ik er waarschijnlijk aan voorbij gelopen.

Kunst, het blijft iets persoonlijks. Je kent vast het volgende verhaal wel:
Een onderzoeker heeft drie kunstwerken aan het grote publiek getoond en gevraagd welk kunstwerk het echte kunstwerk is. Eén van de werken is gemaakt door een kunstenaar, de andere door respectievelijk een aap en een olifant. Mogen jullie drie keer raden welk kunstwerk tot kunst werd verheven…dat van die olifant (of de aap, daar wil ik vanaf wezen).

Betere beveiliging AED noodzakelijk

Hoewel de dieven in Nederland weinig kunnen uitrichten met de AED’s worden deze regelmatig gestolen. Elke AED wordt immers door de leverancier opgenomen in een (service)database. Volgens Toon Hermsen, voorzitter van de landelijk opererende Stichting Kies voor Leven, is de tijd aangebroken om een preventief beveiligingsbeleid uit te werken (bron).

Als criminelen er weinig mee kunnen dan zal het in ieder geval niet om de waarde van de apparaten gaan, waarschijnlijk zijn het “leuke” hebbedingen voor thuis. Vergelijkbaar met de plaats- en straatnaamborden die veelvuldig gestolen worden. Rare mensen lopen er toch rond.

Het zal je gebeuren. Loop je door de stad krijgt iemand last van zijn rikketik. Snel je naar de dichtstbijzijnde AED hangt alleen het bordje er nog maar is het apparaat weg. Een gevalletje: “even Apeldoorn bellen”. Hoewel je beter eerst even 112 kunt bellen.

Het zijn natuurlijk ook best lastig te beveiligen apparaten. Je kunt ze moeilijk aan de kabel leggen want dan zul je net zien dat de kabel te kort is als je hem nodig hebt. Wellicht biedt GPS een optie, zo kun je in ieder geval volgen waar je apparaten gebleven zijn. En, ach, als er nagedacht moet worden over het beveiligingsbeleid dan mogen ze me altijd even bellen, ik heb nog wel wat conventionele en minder conventionele ideeën.

Anti-identiteitsdiefstal reclame wordt nachtmerrie

De directeur van een bedrijf dat zegt identiteitsdiefstal te voorkomen, is zelf dertien keer hiervan slachtoffer geworden. LifeLock kreeg onlangs nog een boete van 12 miljoen dollar wegens misleidende reclame…LifeLock CEO Todd Davis zette zelfs zijn social security nummer op de website en vermeldde die in reclames. Sinds 2007 hebben identiteitsdieven hier dertien keer misbruik van gemaakt. De financiele schade loopt in de duizenden dollars, maar de imagoschade is waarschijnlijk velen malen groter. (bron).

Het is natuurlijk leuk om als beveiligingsbedrijf een beetje een confronterende propositie aan te houden, maar dan moet je er natuurlijk niet gek van opkijken als je zelf slachtoffer wordt. Blijkbaar heeft de directeur blind vertrouwen in zijn eigen producten, onterecht blijkt nu.

Dat de financiele schade meevalt is tot daaraan toe, maar inderdaad wat doet het met het imago van de organisatie. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor dit bedrijf maar voor alle bedrijven. Graag willen ze de risico’s gekwantificeerd hebben (zodat er mee gerekend kan worden: kosten en baten), maar wat zijn nu eigenlijk de kosten voor het imago?

Na de vliegtuigramp is de Telegraaf ook een aantal abonnees kwijt geraakt, een berichtje de wereld in slingeren was genoeg om een sneeuwbal effectje op te roepen bij anderen. Een individu kan op zich niet zoveel bereiken maar als hij een massa (hoe klein ook) weet te bereiken dan kan dat enorme gevolgen hebben. Aan de andere kant, er zijn genoeg incidenten in het nieuws (op straat raken van informatie bijvoorbeeld) waarbij geroepen wordt dat het slecht is voor het imago…maar echt weinig omzet wordt er door de bedrijven niet gemaakt. Maar goed, we dwalen een beetje af.

Advies is gewoon om maar niet teveel te roepen over beveiliging in reclame uitingen, dat lijkt nog het veiligst. Kijken we nog even naar BurgerKing bijvoorbeeld: die heeft de “overval”-weken waarbij ze in de reclame aangeven dat je ze bijna beroofd…rare jongens die dat verzonnen hebben, zo vraag je er wel een beetje om.