Wil je inzetten op social media, maar weet je niet hoe en waar? Een overzicht wie waar op dit moment online uithangt en hoe je daar je voordeel mee doet. Sprout publiceerde het volgende overzicht:
Onze tip: Kies de voor jouw beste combinatie en focus je op die 2 of 3 kanalen.
2012 was op online marketing-gebied ongetwijfeld het jaar van Facebook. Het afgelopen jaar zijn er ontzettend veel artikelen over geschreven en ook op Marketingfacts is er veel aandacht besteed aan het onderwerp Facebook-marketing. Tussen al deze artikelen zitten logischerwijs goede en minder goede. Om overzicht te creëren tussen al deze artikelen heeft Marketingfacts een selectie gemaakt van de 25 beste nationale en internationale Facebook-marketingartikelen.
De 25 beste Facebook-marketingartikelen van 2012 lees je op Marketingfacts.nl
Omdat de vakantie voor velen van jullie weer voor de deur staat, hierbij toch nog maar een keer de volgende waarschuwing:
“Hoe onschuldig het ook lijkt; het aankondigen van een vakantie via de sociale media werkt inbraken in de hand”, aldus het Woninginbrakenteam. De politie waarschuwt vaker voor vakantiemeldingen op Facebook en dergelijke websites (bron).
Het is maar al te makkelijk om op je Facebook aan te kondigen dat je lekker met vakantie gaat. Dat hoeft niet eens te zijn in een bericht waarin je het zo letterlijk omschrijft. Het kan natuurlijk ook een simpel berichtje op timeline zijn waarbij je aftelt tot je vakantie. Of een van je “vrienden” die je nog snel even een fijne vakantie toewenst via Facebook. De hele wereld die nu weet dat jij de komende weken uithuizig zult zijn.
Voor inbrekers een geruststellend idee, want voorlopig kunnen ze rustig hun slag slaan. En denk nu niet dat het alleen om Facebook gaat. Ook Twitter doet natuurlijk leuk mee. Even snel een berichtje in 140 tekens dat jij van je vakantie gaat genieten. Je weet nooit wie dat bericht oppikt of wie dat bericht doorzet.
Sterker nog: zoek via Twitter maar eens, voor de lol, op de term “vakantie”. Je zult verbaast staan over de berichten die dan naar voren komen. Mensen die aankondigen dat ze dit weekend lekker met vakantie gaan, mensen die elkaar een fijne vakantie toewensen, mensen die een update geven van hun rondreis “Amerika”. Allemaal mensen die in ieder geval voorlopig niet thuis zullen zijn.
Met de “nickname” van Twitter heb je al een aanknopingspunt om verder te zoeken. Maar veel mensen zetten hun Tweets ook automatisch op Facebook. Dat maakt het alleen nog maar makkelijker. Even de naam achterhalen en via internet verder zoeken. Grote kans dat het je lukt het adres van diegene te achterhalen.
De waarschuwing is dus duidelijk en de oplossing misschien nog wel simpeler: kondig niet aan dat je met vakantie gaat of bent. Maar ja, ben jij zo iemand die hele dagen zit te Tweeten of Facebooken? Dan is de kans natuurlijk ook groot dat het wel heel erg op gaat vallen dat je een windstilte hebt. Hoe je daar mee omgaat? Nou, misschien kun je vrolijk door blijven Tweeten en Facebooken vanaf je vakantieadres. Vind je dat te duur dan kun je altijd nog een online tooltje zoeken dat geregeld berichten voor je plaatst. Zo valt het in ieder geval een stuk minder op en kun jij hopelijk lekker van je vakantie genieten.
Eerlijk is eerlijk, ‘face rape’ een term waar ikzelf nog nooit van gehoord had. Toch weer wat geleerd vandaag, zullen we maar zeggen.
Facebook-gebruikers zijn steeds vaker het slachtoffer van ‘face rape’, waarbij iemand het account van de gebruiker hackt en beledigende of kwetsende teksten achterlaat (bron).
En hoewel het misschien mag lijken of dit soort problemen niet al te vaak voorkomen: Vorige jaar presenteerde de Zweedse databeschermingsautoriteit een rapport waaruit bleek dat de helft van de jonge Zweedse Facebook-gebruikers met een gehackt account te maken had gekregen.
Blijkbaar is het inloggen met een inlognaam en wachtwoord voor Facebook niet genoeg meer, ze zullen toch moeten gaan overwegen om een beter beveiligde manier van inloggen beschikbaar te stellen. Bijkomend probleem is natuurlijk dat iedereen voor waar aanneemt wat “je” op Facebook zet. Het is jouw account dus alles wat erop staat is ook door jou geschreven en dus de waarheid.
Daar kun je als Facebook gebruiker behoorlijk last van krijgen. Stel dat iemand een bericht namens jou op Facebook plaatst waarbij je aangeeft binnenkort een aanslag te plegen in een stad in jouw land. Grote kans dat je vannacht van je bed wordt gelicht door de politie en dat je een paar dagen op water en brood moet leven.
Of stel dat iemand op jouw account zet dat je het totaal niet meer naar je zin hebt bij het bedrijf waarvoor jij werkt. Als je manager zo af en toe eens kijkt wat zijn medewerkers allemaal uitvreten op internet dan kun jij in ieder geval je bonus voor dit jaar vergeten (of erger: je komt bovenaan het lijstje van weg te reorganiseren medewerkers).
De waarschuwing moet dus twee kanten op: 1) de gebruikers van Facebook moeten hun eigen account goed in de gaten houden en moeten maatregelen nemen als het account gehackt wordt. 2) Degene die Facebook als bron gebruiken moeten bedenken dat niet alles wat op Facebook staat ook echt afkomstig hoeft te zijn van degene van wie je dat denkt en dat dus niet alles wat op Facebook staat een “feit” of de “waarheid” is.
Het klinkt allemaal zo mooi, het hacken van een Facebook-account en waarschijnlijk denk je hierbij direct aan allerlei ingewikkelde technische aanvalsmethoden. Maar sta er eens bij stil hoeveel mensen gewoon proberen om in te loggen op het account van een ander. Misschien een ex-vriendje of vriendinnetje die uit verdriet of boosheid besluit om nog even snel het wachtwoord te wijzigen van het Facebook-account van de ander. Je zou het je zomaar voor kunnen stellen en ziet er misschien zelfs weinig kwaads in. Maar het is goed om er bij stil te staan dat ook dit tegenwoordig niet meer door de beugel kan.
Een 21-jarige Brit is tot 12 maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens het hacken van een Facebook-account. Op 12 januari vorig jaar wist Gareth Crosskey op ongeautoriseerde wijze toegang tot het account van een ander te krijgen. De inbraak werd bij de FBI gemeld, die het spoor naar Groot-Brittannië traceerde. Vervolgens wist de Britse cyberpolitie Crosskey op te sporen (bron).
Nu blijkt uit bovenstaand bericht helemaal niet hoe Crosskey heeft ingebroken, dus het feit dat hij een wachtwoord van een ander wist is een pure aanname (en een aanname is geen feit, natuurlijk). Feit is wel dat er een jaar gevangenisstraf staat op deze hack. En dat is op zich best opmerkelijk omdat Facebook nu eenmaal Amerikaans is terwijl Crosskey een Engelsman is.
We klagen nog wel eens dat de wetgeving per land is, terwijl internet geen landsgrenzen kent. Blijkbaar is de wet ook aan het veranderen en kan iemand worden opgepakt op grond van zijn digitale overtredingen. Nu maar hopen dat niet iedereen direct de FBI inschakelt, want dan krijgen ze het nog druk.
Iedereen is dus gewaarschuwd en het mag misschien onschuldig lijken, maar inbreken op het account van een ander of het gebruiken van het wachtwoord van de ander zonder toestemming, kan je duur komen te staan.
Als ik het me goed kan herinneren hebben we al eens een dergelijk bericht aangehaald, maar goed, dat is alweer zo lang geleden dat we je er best nog een keer voor kunnen waarschuwen.
Word je op Facebook bevriend door een biseksuele vrouw die je niet kent, pas dan op. De kans is namelijk groot dat het om een spamprofiel gaat. Uit onderzoek blijkt dat van alle nepprofielen zo’n 58 procent van ‘biseksuele vrouwen’ is…Ook zijn nep-profielen te herkennen aan het bizarre hoge aantal ‘vrienden’. Een gemiddeld spamprofiel heeft 726 vrienden, terwijl de gemiddelde echte Facebook-gebruiker er 130 heeft. (bron).
Nu kun je je natuurlijk afvragen waarom je in hemels naam bevriend zou willen zijn met een onbekende, maar goed. Als je dan toch besluit om iedereen toegang tot jouw privé leven te geven dan weet je nu dat biseksuele vrouwen met veel vrienden je waarschijnlijk meer overlast gaan bezorgen dan genot.
Zelf heb ik geen Facebook (en ik sluit niet uit dat dat voorlopig ook nog wel even kan duren dus stop maar met zoeken) maar ik verbaas me er keer op keer over hoeveel mensen over zichzelf openbaar maken. Misschien verbaas ik me er trouwens wel meer over hoeveel mensen reageren op berichten van elkaar. De telefoon van mensen die actief op Facebook zijn lijkt af en toe wel een stroboscoop en met de beat van al die piepjes kun je ook al bijna een top40 hit scoren.
Maar goed, doe lekker wat je niet laten kunt maar pas op voor Spam-profielen.
Hoewel het natuurlijk een beetje een vreemde titel is, zit er wel een verhaal achter.
Facebook is blij met de hackers die op verantwoorde wijze op de sociale netwerksite proberen in breken, maar klaagt over het aantal mensen dat dit kan. Sinds enige tijd betaalt Facebook beveiligingsonderzoekers die problemen op de website vinden en die vervolgens direct rapporteren.
“Als je ons een redelijke tijd geeft om op je melding te reageren voordat je die publiek maakt, en de moeite doet om privacyschendingen, het vernietigen van gegevens of het belasten van de dienstverlening tijdens je onderzoek probeert te voorkomen, zullen we je niet aanklagen”, zegt Chief Security Officer (CSO) Joe Sullivan (bron).
Het gaat er met name om dat de hackers er verantwoord mee om moeten gaan. Daarbij willen ze dan wel graag een redelijke tijd hebben om het op te lossen en als je buiten hun boekje gaat dan komen ze je alsnog van je bed lichten maar dat is niet meer dan acceptabel. Sterker nog, ze willen je er graag voor betalen als je een gat vindt.
Lijkt me een mooie uitdaging voor alle hackers. Hier heb je in ieder geval te maken met een bedrijf of site waarvan je mag verwachten dat ze de beveiliging goed op orde hebben. Dit is niet zomaar een website van een kleine onderneming. Wat mij betreft dus prima, laat die websites van kleinere organisaties met rust en richt je op de grote jongens.
Maar ja, dan moet ik Facebook toch gelijk geven. Er zijn te weinig echte hackers en teveel scriptkiddies die alleen maar weten hoe de standaard tooltjes werken. Jammer dus voor de kleine organisaties want die zullen nog net zo hard aangevallen worden. Maar hier kunnen de mannen zich wel van de jongens onderscheiden en grote kans dat Facebook de echte mannen niet alleen betaald voor de informatie maar ze daarna ook nog een leuke job aanbiedt.
Nou, als ik een echte hacker zou zijn, dan zou ik het wel weten. Zelfs als ik een scriptkiddie zou zijn dan zou ik het wel weten, dan zorgde ik er namelijk voor dat ik me tot de echte hackers mocht gaan rekenen zodat ik er ook nog flink voor betaald werd. Maar helaas, ik ben geen techneut en ik ben geen hacker. Facebook hoeft dus voorlopig aan mij geen geld over te maken, jammer want volgens mij weten ze van gekkigheid niet meer wat ze met al die dollars moeten.
Vandaag is het alweer 1 mei en we gaan langzaam richting de vakantietijd. Daarom kan een waarschuwing nooit kwaad.
De politie waarschuwt internetgebruikers om hun vakantie niet online te melden, aangezien inbrekers ook op sociale netwerksites actief zijn. “Inbrekers kijken niet alleen door het raam of bewoners thuis zijn. Nieuwe media zijn een belangrijke inspiratiebron om te checken wie er met vakantie is. Ook inbrekers zijn actief op internet”, aldus de Brabantse politie. Die adviseert internetgebruikers om niet op netwerken als Twitter, Hyves en Facebook te melden dat men met vakantie gaat (bron).
We zien het nog te vaak. Een berichtje op Facebook vanuit het buitenland met die fantastisch mooie zonsondergang op een exotisch eiland. Dat laatste Twitter bericht voordat je het vliegtuig in stapt. Je huis ligt er de komende weken verlaten bij. En misschien heb je zelfs de lampen aangesloten op een tijdschakelaar zodat het net lijkt of je thuis bent.
Helaas staan we er nog te weinig bij stil dat ook de inbrekers tegenwoordig gebruik maken van sociale media. Ze checken je Facebook en je Twitter en weten dat jij niet thuis bent.
Nu zou je natuurlijk in de veronderstelling kunnen zijn dat alleen je vrienden jouw berichten kunnen lezen en jouw vrienden zijn geen inbrekers, toch? Niets is minder waar. Als je bijvoorbeeld gaat naar Twitter.com en daar de term “vakantie” in de search balk typt dan krijg je meer dan genoeg berichten te zien van mensen die hun vakantie aankondigen. Echt, geloof me en als je me niet gelooft: probeer het dan zelf maar eens.
Nu je dit weet ga je hopelijk niet minder leuk op vakantie, maar wel iets minder opvallend. Schreeuw niet van de daken dat de inbrekers de komende weken rustig hun gang kunnen gaan. Het zou toch zuur zijn als je straks thuis komt en je hele huis overhoop is gehaald. Nee, gewoon gaan en de boel de boel laten. Dat betekent dan natuurlijk ook dat je “afwezigheidsassistent” je niet verraadt en ook je Voicemail hou je liever een beetje cryptisch.
Kun je het hiermee voorkomen? Waarschijnlijk niet, want als je echt “target” bent dan ben je aan de beurt, maar je kan hiermee wel voorkomen dat je een gemakkelijk slachtoffer wordt. Richt de spotlight dus niet op jezelf, dat kan een hoop leed voorkomen.
Een man heeft in de Dominicaanse Republiek zijn echtgenote doodgeschoten omdat hij haar op Facebook op de foto met een andere man had gezien…Na de moord pleegde hij zelfmoord. Valentín Núñez Luciano uit de hoofdstad Santo Domingo mishandelde zijn vrouw al eerder, voordat hij de noodlottige foto op de sociale netwerksite zag (bron).
Begonnen we de week met het bericht dat er organisaties zijn die hun sollicitanten dwingen inzage te geven in het Facebook-gebruik. We sluiten hem af met iemand die daar beter geen inzage in had kunnen geven. Jammer overigens dat dit soort nieuwsberichten gekoppeld worden aan Facebook, het is zo suggestief. Die foto van deze dame met een andere man is niet vanzelf op Facebook gekomen en sterker nog, die foto is ook niet spontaan ontstaan en zegt ook helemaal niets over haar relatie met die andere man (wie weet was het gewoon de melkboer).
Makkelijk om te scoren met “Facebook” in de titel, maar dit is natuurlijk gewoon een geval van jaloezie. Het medium mag dan Facebook zijn, maar had net zo goed de brievenbus kunnen zijn van Valentínn, als de postbezorger hem netjes thuis had bezorgd. Maar goed, we dwalen wat af en het is ook niet de reden dat ik dit nieuwsbericht gebruikt heb voor mijn blog.
Nee, de reden is dat het zo goed inzicht geeft in de oorzaak-gevolg relatie. Geef maar toe, zo had je nog niet naar het bericht gekeken.
Maar, zonder deze vrouw te willen beschuldigen (want er is immers niet gezegd wat er op die foto stond), maar de vrouw stond op de foto met een andere man. Daarom zou hij haar hebben vermoord. Lezen we nog even door dan zien we dat het niet de eerste keer was dat hij zijn vrouw mishandelde. Kortom: een simpel voorbeeld van oorzaak en gevolg. Ging zij met die man op de foto omdat ze eerder door haar eigen man was mishandeld of werd ze destijds mishandeld omdat ze ook al met een andere man op de foto had gestaan?
Het bericht lijkt misschien wat ver af te staan van risk & security, toch is dat niet het geval. Bij informatiebeveiliging zien we veelal hetzelfde gebeuren. We nemen de gevolgen als uitgangspunt en acteren daarop, zonder dat we de echte oorzaken achterhalen. Lukt het ons om meer en meer te kijken naar de echte oorzaken dan zien we dat we ook steeds beter “in control” zullen komen.
Begrijp me overigens niet verkeerd: het achterhalen van echte oorzaken is geen sinecure en is in de praktijk ingewikkelder dan gedacht. Het gevolg van het een is immers de oorzaak van het ander, ach, het heeft wel wat weg van een proces: input, blackbox, output = input, blackbox, output…maar voor een vrijdag gaat deze gedachte misschien te ver. Laten we het er maar op houden dat we metaforen voor beveiliging gewoon om ons heen kunnen zien en laten we die gebruiken om aan te sluiten bij de beeldvorming van anderen.
Voor nu zou ik zeggen: check dit weekend nog even je Facebook foto’s, voor je het weet was dat ook direct je laatste foto.
Amerikaanse overheidsinstellingen en universiteiten zouden het Facebook-wachtwoord van sollicitanten vragen om te zien wat die in hun vrije tijd uitspoken. Voorheen werden sollicitanten om hun wachtwoord en gebruikersnaam gevraagd, maar na een klacht van burgerrechtenbeweging ACLU stopte dit. Toch heeft het Department of Corrections van de staat Maryland een nieuwe manier gevonden. Sollicitanten worden tijdens de sollicitatie gevraagd om ter plekke hun wachtwoord in te voeren, zodat de personeelsmanager foto’s, krabbels en vrienden kan bekijken (bron).
Oké, werk en privé zijn soms steeds moeilijker te onderscheiden, maar een dergelijke maatregel gaat wel erg ver. Wat je in je vrije tijd doet, moet je toch echt zelf weten en natuurlijk moet je je een beetje gedragen, maar zolang je geen strafbare feiten pleegt en zolang je de naam van je werkgever niet negatief beïnvloedt, mag je doen en laten wat je wilt, toch?
Hoewel de organisatie het niet verplicht stelt om je wachtwoord in te voeren, doen veel mensen dat toch. Blijkbaar zitten ze allemaal te springen om werk. Maar de vraag is natuurlijk of je wel voor een dergelijke werkgever wilt werken (oké, als je echt zit te springen dan doe je het…maar in alle andere gevallen zou ik hem lekker aan me voorbij laten gaan).
Gelukkig vindt dit plaats in Amerika, maar ja, alles wat daar een trend wordt, waait vroeg of laat ook over naar Europa. Afwachten hoe lang dat duurt en kijken hoe nijpend de werkloosheid tegen die tijd is.
Wordt de volgende stap dat je ook je pinpas en pincode afgeeft aan je baas zodat hij kan controleren of je niet teveel rood staat? En of je ook even je patiëntendossier wilt overhandigen, je zou zomaar iets naars onder de leden kunnen hebben. Veiligheid en beveiliging prima en dat we daar soms privacy mee schenden is tot op zekere hoogte nog tot daar aan toe…maar je kunt ook te ver gaan.
