Een Amerikaanse man is veroordeeld tot een gevangenisstraf van acht jaar wegens het bezit van 300.000 persoonlijke profielen. Op een externe harde schijf van de 40-jarige Robert Delgado vonden onderzoekers namen, adresgegevens, geboortedata en social security nummers. Ook werden er afbeeldingen aangetroffen die voor het vervalsen van creditcards en rijbewijzen waren te gebruiken (bron).
Dat is tenminste een gespleten persoonlijkheid. De vraag is natuurlijk wat je van plan bent met 300.000 identiteiten. Je kunt natuurlijk proberen om creditcards aan te vragen waarop je vervolgens schulden maakt voor degene van wie je de identiteit hebt gestolen. Maar is 300.000 dan niet een beetje veel? En je zult toch een behoorlijk dikke portemonnee moeten hebben om al die creditcards met je mee te zeulen.
Blijkbaar is 300.000 inderdaad te veel, want nu is de man toch opgepakt en zal voorlopig zijn cel met 300.000 anderen moeten delen. Zo zie je maar, uiteindelijk loop je tegen de lamp. Dat zie je wel vaker. Er wordt fraude gepleegd maar op een gegeven moment ga je te ver. Daar zit hem nu juist ook het probleem van fraude. Je kunt er niet meer mee stoppen omdat het dan op gaat vallen.
Binnen organisaties zie je dat ook nogal eens gebeuren. De mensen die fraude plegen zijn opvallend vaak aanwezig, ze nemen opvallend weinig vakantiedagen op en zijn bijna nooit ziek. Nu moeten we natuurlijk niet al onze beste medewerkers direct gaan verdenken van fraude, want er zijn er ook echt die gewoon betrokken zijn bij jouw organisatie…maar het geeft te raden.
Als je dan toch wilt frauderen dan is het de kunst om niet gepakt te worden. In die zin is het altijd een wedstrijd tussen de fraudeur en de anti-fraude afdeling. Op korte termijn wint een fraudeur nog wel eens, maar op de langere termijn is het toch meestal de anti-fraude afdeling die met nieuwe onderzoekstechnieken bestaande fraudes weet op te lossen…tenzij je dus geen anti-fraude afdeling hebt, dan is de kans groot dat je grote sommen geld misloopt.
Wie is binnen jouw organisatie degene met het hoogste aantal gewerkte uren? En is dat omdat hij zo betrokken is bij de organisatie of heeft hij een minder legale wijze gevonden om zijn salaris wat te verhogen?