Na de teksten over vertrouwelijke informatie, gaan we vandaag wat verder in op een specifiek aspect daarvan (dat overigens breder kan gaan dan de informatie alleen). De intellectuele eigendommen van de organisatie en de bescherming daarvan.
De vraag voor vandaag:
Is inzichtelijk over welke intellectuele eigendommen de organisatie beschikt?
Als BV Nederland en Nederlandse bedrijven zijn we er nogal trots op dat we ons tot de kenniseconomie rekenen. Ons intellect schatten we erg hoog in. En hoewel we natuurlijk allerlei discussies kunnen voeren over het niveau van onze opleidingsinstituten en kennis binnen organisaties betreden we dat gevaarlijke pad maar even niet.
Nee, laten we er inderdaad maar van uitgaan dat we echt tot die kenniseconomie behoren. Dan betekent dat vervolgens dat we allerlei nieuwe kennis toevoegen aan de wereld. Zonder filosofisch te willen worden betekent dat, dat er vele intellectuele eigendommen binnen Nederlandse organisaties aanwezig moeten zijn.
Eigendommen die beschermt moeten worden. Denk bijvoorbeeld aan allerlei wetenschappelijke modellen die ontwikkeld zijn, maar ook patenten, copyright, licenties etc., rekenen we tot het intellectuele eigendom. Vergis je niet, deze kunnen een enorme waarde in zich hebben.
We zien nog wel eens discussies tussen medewerkers en organisaties over wie nu de echte eigenaar is van het betreffende intellectuele eigendom. De medewerker heeft het wetenschappelijk model in zijn eigen tijd ontwikkeld want het koste hem zijn avonduren. De baas vindt echter dat hij in dienst is van de organisatie en dat het daarmee automatisch tot zijn intellectueel eigendom behoort.
Het antwoord? Dat is niet zo eenvoudig te geven. Misschien dat een jurist hier wat over kan roepen. Zaak is wel dat het hier met name gaat om verwachtingsmanagement. Spreek het uit en zorg dat het duidelijk wordt. Het risico voor de organisatie is te groot.
Denkt de baas dat de ontwikkelde software van de organisatie is? Denkt de medewerker dat hij de eigenaar is? Wordt een leuke discussie als de software doorverkocht is aan de klanten en zij daar licenties voor betalen. De medewerker besluit om voor een ander bedrijf te gaan werken en neemt de softwarecode mee. Kunnen we nu onze klanten nog blijven bedienen of gaan de klanten daarmee automatisch mee naar de concurrent?
De eerste stap is het inzichtelijk krijgen van de intellectuele eigendommen, de volgende stap is vastleggen wie nu de echte eigenaar is (en of alle partijen dat ook zo ervaren). Doen we dat, dan kunnen we veel plezier beleven aan ons intellectueel eigendom. Doen we het niet? Dan kunnen we er bijna op wachten tot het fout gaat. De klanten lopen weg en de claims vliegen ons om de oren.
De discussie wordt alleen maar belangrijker als we kijken naar het nieuwe werken. We willen medewerkers sturen op resultaat. Willen ze liever ’s nachts van 2 tot 3 werken om een stuk informatie af te krijgen dan vinden we dat als management prima. Maar dit betekent niet automatisch dat de medewerker ook 24 uur per dag eigendom van de baas is…Hier gaan de komende maanden en jaren waarschijnlijk nog veel (interessante) discussies over ontstaat.