Twee Britse toeristen is de toegang tot de Verenigde Staten ontzegd nadat ze op Twitter hadden geschreven dat ze Amerika gingen ‘vernietigen’ en ‘Marilyn Monroe gingen opgraven’. De uitdrukking ‘destroy’ wordt door Britten gebruikt als term voor feesten, maar dat lijkt de Amerikaanse douane niet te weten. (bron)
Ben je wat je Tweet of Tweet je wat je doet? Het lijkt natuurlijk nogal vergezocht dat mensen op basis van hun Tweet de toegang tot Amerika geweigerd wordt, maar blijkbaar wordt toch de koppeling al gelegd tussen de Tweet, de persoon en zijn of haar paspoort.
Dat is natuurlijk een stuk ingewikkelder dan je zo op het eerste gezicht zou denken. Blijkbaar weten ze dus exact wie wat Tweet en hoe ze er achter kunnen komen wie dan precies de Twitteraar is. Hoe ze dat voor elkaar krijgen is voor mij in ieder geval nog niet helemaal duidelijk. En dan te bedenken dat mensen op Twitter toch vaak een nickname of een alias ofzo gebruiken.
De ene toerist heet bijvoorbeeld Leigh van Bryan en Twittert onder de naam Leigh V-B. Bij mij rijst dan de vraag hoe ze zo zeker weten dat die naam bij deze persoon behoort. Kunnen zij bij gegevens op basis waarvan die koppeling te maken is en wat gebeurt er dan als er meer mensen zijn met de naam Leigh van Bryan?
Stel dat je Jan Jansen heet en iemand onder die naam slingert de meest bizarre berichten en termen de wereld in via Twitter. In zijn Tweets combineert hij deze termen met Amerika en voor je het weet mag jij als (de enige echte) Jan Jansen Amerika niet meer in omdat je een potentiele bedreiging bent.
Natuurlijk moeten we er alles aan doen om aanslagen te voorkomen, maar speelt hier nu niet juist de vraag over beveiliging versus privacy? Wat we inmiddels wel weten is dat we op moeten passen met wat we op Twitter gooien, want het zou zomaar anders geïnterpreteerd kunnen worden dan wij bedoeld hebben.