Online reputatiemanagement: in zes stappen vooruit

Online reputatiemanagement wordt realtime reputatiemanagement. Maar er zijn anno 2012 nog steeds struikelblokken bij het stevig verankeren binnen de organisatie. Zo zijn er nog relatief veel organisaties die geen doelen stellen, niet inzichtelijk kunnen maken wat resultaten zijn of worstelen met het realiseren van commitment vanuit de top. Dit bleek uit deel een van het blog van MarketingFacts over online reputatiemanagement (ORM). In dit blog geven we handreikingen die van nut kunnen zijn voor het succesvol verankeren van realtime reputatiemanagement binnen de organisatie.

Meer lees je op MarketingFacts.nl

 

Lange celstraf dreigt voor webcam-gluurder

Het lijkt misschien wat onschuldig om mensen met een webcam te begluren. Dat zal wel iets te maken hebben met ons gevoel van anonimiteit op het internet. In het “echte” leven zou je ook niet zomaar iemand ongevraagd vastleggen op de gevoelige plaat, maar als het gaat om de digitale wereld dan wordt dat ineens anders.

Dat zie je bijvoorbeeld ook op sociale media sites. We schelden en vloeken er flink op los zonder na te denken over de gevolgen. Zouden we dat in het “echte” leven doen dan zouden we allang een blauw oog hebben opgelopen of uit de groep worden verbannen. Toch wordt er ook meer gekeken naar de strafmaat die er staat op het digitaal begluren van mensen en dat zal de komende jaren alleen maar meer worden.

Een student aan een Amerikaanse universiteit die in het geheim opnames van zijn homoseksuele kamergenoot maakte en de beelden online plaatste, hangt een gevangenisstraf van maximaal tien jaar boven het hoofd…In september 2010 richtte Ravi zijn webcam op het bed van zijn 18-jarige kamergenoot Tyler Clementi. Toen die ontdekte dat zijn seksuele ontmoeting met een andere man door Ravi was vastgelegd en gepubliceerd, pleegde hij zelfmoord (bron).

De tijd dat internet een vrijplaats was, lijkt zo langzamerhand achter ons. Overheden kijken meer en meer naar ons gedrag op dat internet en de straffen zijn daar inmiddels ook op afgestemd. Daarnaast wordt er meer en meer censuur gepleegd door de overheden. Daar kun je voor of tegen zijn, maar ook het gedrag op internet moet op de een of andere manier geregisseerd worden omdat het anders een puinhoop wordt.

De kunt is nu alleen om dat grijze gebied te vinden waarop de censuur ophoudt. Iedereen zal het er over eens zijn dat criminele activiteiten ook in de digitale wereld gestraft moeten worden (nou ja, de internetcriminelen zullen daar misschien anders over denken), maar waar houdt dat toezicht nu precies op? Wat mag nog wel en wat mag niet meer? Juist over dat flinke grijze gebied zullen de komende jaren meer en meer rechtszaken gevoerd worden. Hiermee moeten de scheidslijnen voor ons duidelijker worden.

Overigens zou je kunnen denken dat de strafmaat zo hoog is omdat Tyler als gevolg van de filmbeelden zelfmoord pleegde, maar dat is niet het geval. Ravi werd schuldig bevonden aan privacyschending, intimidatie, haatmisdrijf, manipulatie van bewijsmateriaal en een getuige en het belemmeren van zijn aanhouding.De aanklager kon bewijzen dat Ravi zijn daden met opzet had gepleegd omdat Clementi homoseksueel was. Daarom werd de maximale straf verdubbeld van vijf naar tien jaar.

Top 5 gevaren van de online kerstinkopen

Na de poging van gisteren, doe we er nog een en nu een die op zich ook 365 dagen per jaar geldt, maar met de kerstinkopen voor de deur (of heb je ze inmiddels al gedaan?) komt het misschien nog van pas.

Door verschillende trucs worden mensen om de tuin geleid en zo wordt geprobeerd om persoonlijke en financiële gegevens te verzamelen. G Data heeft de vijf meest voorkomende praktijken op een rij gezet en geeft tips om de decembermaand veilig door te komen:

  1. E-mails met nepadvertenties
  2. Fraude met internetbankieren
  3. Vervalste e-mails van bezorgdiensten
  4. Vervalste e-mails van financiële instellingen
  5. Vervalste online kerstkaarten

(bron).

Al een stuk concreter, of niet? Ze geven in ieder geval ook concrete tips om de kans om slachtoffer te worden te verkleinen. Ook hiervan een korte opsomming:

  1. Gebruikers zouden een degelijke beveiligingsoplossing, inclusief virusscanner, firewall, spamfilter en http-filter moeten gebruiken.
  2. Betaal alleen online als dat kan met zogenaamde 2-way authentication, dus met een wachtwoord of pincode, én een telkens wisselende code, die wordt ontvangen op een speciale card reader of op mobiele telefoon.
  3. Zorg ervoor dat de updates van het besturingssysteem en alle programma’s op de pc zijn gedownload en geïnstalleerd.
  4. Spam kan het beste zonder te openen worden verwijderd.
  5. Controleer webwinkels nauwkeurig alvorens een aankoop te doen.
  6. Winkel nooit online met een openbare pc.
  7. Controleer tijdens het betaalproces of de informatie die u invoert wel versleuteld wordt verstuurd.
  8. Gebruik sterke wachtwoorden.

Een hele opsomming en voor de details verwijs ik je graag naar het originele bericht. Om het bericht niet onnodig lang te maken, ga ik er weinig aan toe voegen. Nou 1 tip dan:

  • Je kunt je aankopen natuurlijk ook gewoon in een fysieke winkel doen. Gezellig door de stad, met al die mooie lichtjes, lekker door de schappen neuzen om te kijken of je nog wat echt origineel kunt vinden.

Het is veiliger om Jan Jansen te heten

HR-managers beoordelen steeds vaker een sollicitant aan de hand van de gegevens die online over hem of haar zijn te vinden…Zo heeft in de Verenigde Staten 70% van de personeelsmanagers kandidaten wegens dit soort informatie geweigerd. In Groot-Brittannie is dit 41%, terwijl Duitsers (16%) en Fransen (14%) het internet nog in mindere mate bij het beoordelen van een sollicitant gebruiken…HR-managers gebruiken het vaakst zoekmachines en sociale netwerksites om dit soort gegevens te vinden. De voornaamste reden om iemand te weigeren zijn levensstijl en ongepaste opmerkingen, foto’s en andere informatie die van de kandidaat online te vinden zijn. In sommige gevallen kan een positieve online reputatie wel helpen bij het krijgen van de baan.

Jaren geleden, nog ver voordat Hyves, LinkedIn of Facebook bestonden werd ik hierover al gewaarschuwd in een van de toen populaire computerblaadjes. Eigenlijk is me dat altijd bijgebleven. Diegene die dat toen al door had was er snel bij. Zelfs informatie die je jaren geleden op het internet hebt achtergelaten kan nog worden teruggevonden…pas dus op waar je je sporen achter laat.

Zeker als je een beetje een aparte combinatie van voor- en achternaam hebt, ben je makkelijker terug te vinden. Kijk maar eens op www.wieowie.nl en zoek daar eens op je eigen naam. Heet je Jan Jansen dan zit je eigenlijk wel goed, daar zijn er zoveel van te vinden dat het niet meer of moeilijk naar jou te herleiden is. Daaruit kunnen we dus simpelweg concluderen dat het veiliger is om Jan Jansen te heten.

Op zich is het hebben van een online reputatie niet erg (op mijn naam ben ik ook te vinden…en de laatste keer dat ik keek kwam ik niks schokkends tegen) alleen je moet je er van bewust zijn en het proberen te beheren.

Kijk nog eens op je Hyves, LinkedIn, Facebook of ander profiel. Staat daar informatie, staan daar foto’s waarvan je liever niet het dat je toekomstige werkgever ze ziet dan zou ik maar snel proberen de informatie te verwijderen…daarna moet je hopen dat de informatie niet in het geheugen van internet blijft hangen.