Een 24-jarige dokwerker wilde zo graag naar huis dat hij de kernonderzeeër waar hij aan werkte in brand heeft gestoken. De schade aan de boot is ruim 400 miljoen dollar (bron).
Nu kun je natuurlijk een keer een slechte dag hebben en de balen hebben van je werk. Maar om daarvoor nou een onderzeeër in de brand te steken gaat wel erg ver. Ach, een incident zul je denken en gelukkig lijkt het daar ook op. Toch gebeuren dit soort zaken meer dan we denken alleen is de schadepost dan minder groot.
Het is altijd moeilijk om hard te maken maar: er zullen altijd medewerkers zijn die naar hun werk komen omdat ze nu eenmaal geld moeten verdienen. Werk is niet de uitdaging maar juist een vervelende onderbreking van het weekend. Het merendeel van die ongemotiveerde medewerkers zal gewoon zijn of haar werk doen en stipt om 5 uur de spullen pakken. Maar er lopen er ook tussen die een groot gevaar kunnen vormen voor een bedrijf.
De medewerker heeft al toegang tot allerlei informatie, systemen en andere waardevolle zaken van het bedrijf. Hoe gefrustreerder hij of zij raakt hoe groter het gevaar. En ja, dat gevaar heb je waarschijnlijk niet zien aankomen. Misschien is deze medewerker wel netjes gescreend toen hij binnen kwam, maar hoeveel jaar geleden was dat? En betekent een screening niet alleen maar dat men nooit ergens voor gepakt is? Het geeft geen absolute zekerheid dat iemand niets op zijn kerfstok heeft.
De signalen van je medewerkers moet je dus goed in de gaten houden en dat is als security manager een moeilijke zaak. Je kent immers niet alle medewerkers persoonlijk en hebt al helemaal geen zeggenschap over ze. Je zult dus een goede verstandhouding moeten hebben met de middenmanagers binnen jouw bedrijf en je moet ervoor zorgen dat zij je informeren als ze afwijkende signalen opvangen.
En dan nog blijft het een moeilijke zaak want dit soort incidenten kondigen zich meestal niet van te voren aan. Zeker in tijden waarin er flink gereorganiseerd wordt binnen organisaties neemt het risico van gefrustreerde medewerkers sterk toe. Er wordt bezuinigd en de medewerkers zien hun jaarlijkse loonsverhoging verdampen en op een bonus hoeven ze wat jou betreft al helemaal niet te rekenen.
Aan deze kant van het verhaal zitten natuurlijk 2 zijden. Vanuit de organisatie vind je het niet meer dan logisch dat je geen loonsverhogingen geeft in moeilijke tijden, dat is immers geen recht dat de medewerker verworven heeft. De medewerker denkt daar heel anders over en heeft ieder jaar nog een loonsverhoging ontvangen dus men vindt dat ze er recht op hebben. Twee kanten van de medaille, zullen we maar zeggen.
Dit mag misschien allemaal niet zo belangrijk lijken maar toch moet je de medewerkers niet onderschatten. Hoe meer er intern bezuinigd en gereorganiseerd wordt hoe groter de kans dat medewerkers gefrustreerd raken en als dat vuurtje zich aanwakkert dan kan het zomaar zo zijn dat jouw bedrijf ook in de (virtuele) brand staat.
Hou je oren en ogen goed open en kijk hoe tevreden of gefrustreerd de medewerkers zijn. Misschien moet je het hoger management waarschuwen en na gaan denken over aanvullende beveiligings- en managementmaatregelen om de risico’s beheersbaar te houden.
