Wil je inzetten op social media, maar weet je niet hoe en waar? Een overzicht wie waar op dit moment online uithangt en hoe je daar je voordeel mee doet. Sprout publiceerde het volgende overzicht:
Onze tip: Kies de voor jouw beste combinatie en focus je op die 2 of 3 kanalen.
LinkedIn is nog steeds veruit het meest populaire sociale netwerk voor zakelijke contacten. Maar hoeveel business haal je uit het platform? Wanneer het antwoord hierop ‘niet veel’ tot ‘niets’ is, kan dat komen doordat je in de volgende valkuilen trapt.
1. I’d like to add you…
2. Je vergeet te zaaien
3. Niet om je heen kijken
4. ‘Ik zit toch al op Twitter?’
5. De boot missen
Zit jij inderdaad op LinkedIn of gebruik je LinkedIn ook echt voor meer dan een overzicht van je netwerk? LinkedIn is een krachtig middel dat je zeker kan helpen. Deze 5 tips helpen je daar in ieder geval bij.
Het hele artikel lees je op Sprout.nl
Tegenwoordig doe je als persoon of organisatie niet meer mee als je niet op Twitter zit. En uiteraard maakt B-Mature ook gebruik van Twitter om daar minimaal de updates van geplaatste berichten weer te geven. Toch gaat er nog een berg verkeerd op Twitter en hopelijk kunnen we allemaal weer wat leren van de 10 veel gemaakte fouten op Twitter.
Uiteraard hebben we de 10 veel gemaakte fouten zelf ook nog even aangehouden tegen onze eigen Tweets. En natuurlijk maken ook wij best wel eens fouten maar zo slecht doen we het nu ook weer niet en in ieder geval zullen we proberen te leren van deze fouten.
Wil jij ook leren van de door anderen veel gemaakte fouten dan kun je het hele bericht lezen op Sprout.nl.
Omdat de vakantie voor velen van jullie weer voor de deur staat, hierbij toch nog maar een keer de volgende waarschuwing:
“Hoe onschuldig het ook lijkt; het aankondigen van een vakantie via de sociale media werkt inbraken in de hand”, aldus het Woninginbrakenteam. De politie waarschuwt vaker voor vakantiemeldingen op Facebook en dergelijke websites (bron).
Het is maar al te makkelijk om op je Facebook aan te kondigen dat je lekker met vakantie gaat. Dat hoeft niet eens te zijn in een bericht waarin je het zo letterlijk omschrijft. Het kan natuurlijk ook een simpel berichtje op timeline zijn waarbij je aftelt tot je vakantie. Of een van je “vrienden” die je nog snel even een fijne vakantie toewenst via Facebook. De hele wereld die nu weet dat jij de komende weken uithuizig zult zijn.
Voor inbrekers een geruststellend idee, want voorlopig kunnen ze rustig hun slag slaan. En denk nu niet dat het alleen om Facebook gaat. Ook Twitter doet natuurlijk leuk mee. Even snel een berichtje in 140 tekens dat jij van je vakantie gaat genieten. Je weet nooit wie dat bericht oppikt of wie dat bericht doorzet.
Sterker nog: zoek via Twitter maar eens, voor de lol, op de term “vakantie”. Je zult verbaast staan over de berichten die dan naar voren komen. Mensen die aankondigen dat ze dit weekend lekker met vakantie gaan, mensen die elkaar een fijne vakantie toewensen, mensen die een update geven van hun rondreis “Amerika”. Allemaal mensen die in ieder geval voorlopig niet thuis zullen zijn.
Met de “nickname” van Twitter heb je al een aanknopingspunt om verder te zoeken. Maar veel mensen zetten hun Tweets ook automatisch op Facebook. Dat maakt het alleen nog maar makkelijker. Even de naam achterhalen en via internet verder zoeken. Grote kans dat het je lukt het adres van diegene te achterhalen.
De waarschuwing is dus duidelijk en de oplossing misschien nog wel simpeler: kondig niet aan dat je met vakantie gaat of bent. Maar ja, ben jij zo iemand die hele dagen zit te Tweeten of Facebooken? Dan is de kans natuurlijk ook groot dat het wel heel erg op gaat vallen dat je een windstilte hebt. Hoe je daar mee omgaat? Nou, misschien kun je vrolijk door blijven Tweeten en Facebooken vanaf je vakantieadres. Vind je dat te duur dan kun je altijd nog een online tooltje zoeken dat geregeld berichten voor je plaatst. Zo valt het in ieder geval een stuk minder op en kun jij hopelijk lekker van je vakantie genieten.
Vandaag is het alweer 1 mei en we gaan langzaam richting de vakantietijd. Daarom kan een waarschuwing nooit kwaad.
De politie waarschuwt internetgebruikers om hun vakantie niet online te melden, aangezien inbrekers ook op sociale netwerksites actief zijn. “Inbrekers kijken niet alleen door het raam of bewoners thuis zijn. Nieuwe media zijn een belangrijke inspiratiebron om te checken wie er met vakantie is. Ook inbrekers zijn actief op internet”, aldus de Brabantse politie. Die adviseert internetgebruikers om niet op netwerken als Twitter, Hyves en Facebook te melden dat men met vakantie gaat (bron).
We zien het nog te vaak. Een berichtje op Facebook vanuit het buitenland met die fantastisch mooie zonsondergang op een exotisch eiland. Dat laatste Twitter bericht voordat je het vliegtuig in stapt. Je huis ligt er de komende weken verlaten bij. En misschien heb je zelfs de lampen aangesloten op een tijdschakelaar zodat het net lijkt of je thuis bent.
Helaas staan we er nog te weinig bij stil dat ook de inbrekers tegenwoordig gebruik maken van sociale media. Ze checken je Facebook en je Twitter en weten dat jij niet thuis bent.
Nu zou je natuurlijk in de veronderstelling kunnen zijn dat alleen je vrienden jouw berichten kunnen lezen en jouw vrienden zijn geen inbrekers, toch? Niets is minder waar. Als je bijvoorbeeld gaat naar Twitter.com en daar de term “vakantie” in de search balk typt dan krijg je meer dan genoeg berichten te zien van mensen die hun vakantie aankondigen. Echt, geloof me en als je me niet gelooft: probeer het dan zelf maar eens.
Nu je dit weet ga je hopelijk niet minder leuk op vakantie, maar wel iets minder opvallend. Schreeuw niet van de daken dat de inbrekers de komende weken rustig hun gang kunnen gaan. Het zou toch zuur zijn als je straks thuis komt en je hele huis overhoop is gehaald. Nee, gewoon gaan en de boel de boel laten. Dat betekent dan natuurlijk ook dat je “afwezigheidsassistent” je niet verraadt en ook je Voicemail hou je liever een beetje cryptisch.
Kun je het hiermee voorkomen? Waarschijnlijk niet, want als je echt “target” bent dan ben je aan de beurt, maar je kan hiermee wel voorkomen dat je een gemakkelijk slachtoffer wordt. Richt de spotlight dus niet op jezelf, dat kan een hoop leed voorkomen.
Je kunt er natuurlijk op wachten dat cybercriminelen ook meer en meer gebruik gaan maken van social media. En eerlijk is eerlijk: veel gebruikers van die social media zullen daar nog weinig bij stil staan. Het is tegenwoordig heel normaal om op alle links te klikken die we in Tweets voorbij zien komen. Alles onder het mom van: “wat een leuk bericht: snel klikken”.
Cybercriminelen hebben een nieuwe werkwijze gevonden om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Ze stellen tweets samen die zoekwoorden bevatten die op dat moment heel populair zijn. Hiermee komen ze bovenaan in de zoeklijsten op Twitter te staan. Gebruikers hebben dan de neiging om op de links te klikken die in die tweets worden vermeld, en komen zo uit op malafide websites (bron).
Met een beetje pech heb je het virus van gisteren te pakken en worden alle je vakantiefoto’s ook nog eens gegijzeld. Het is dus een goede waarschuwing om maar niet zomaar op allerlei links te klikken. Dat was natuurlijk altijd al een goede waarschuwing, maar het kan nooit kwaad om het te herhalen.
En ja, met een dergelijk bericht, kun je er natuurlijk ook op wachten dat er binnenkort phishing Tweets verschijnen die proberen je pincode te achterhalen. Dus ook hiervoor maar alvast een waarschuwing: de bank gaat echt nooit via Tweets vragen om jouw pincode. Een Tweet van de bank met een linkje naar “hun” website om je pincode te resetten kun je dus rustig links laten liggen. Maar goed, het is wachten op de eerste slachtoffers.
Andere social media sites worden natuurlijk ook al misbruikt door cybercriminelen. Oppassen dus als je de volgende keer op een “leuke” link klikt in Facebook of Pinterest. Voor je het weet is die link toch minder leuk dan je gedacht had.
Twee Britse toeristen is de toegang tot de Verenigde Staten ontzegd nadat ze op Twitter hadden geschreven dat ze Amerika gingen ‘vernietigen’ en ‘Marilyn Monroe gingen opgraven’. De uitdrukking ‘destroy’ wordt door Britten gebruikt als term voor feesten, maar dat lijkt de Amerikaanse douane niet te weten. (bron)
Ben je wat je Tweet of Tweet je wat je doet? Het lijkt natuurlijk nogal vergezocht dat mensen op basis van hun Tweet de toegang tot Amerika geweigerd wordt, maar blijkbaar wordt toch de koppeling al gelegd tussen de Tweet, de persoon en zijn of haar paspoort.
Dat is natuurlijk een stuk ingewikkelder dan je zo op het eerste gezicht zou denken. Blijkbaar weten ze dus exact wie wat Tweet en hoe ze er achter kunnen komen wie dan precies de Twitteraar is. Hoe ze dat voor elkaar krijgen is voor mij in ieder geval nog niet helemaal duidelijk. En dan te bedenken dat mensen op Twitter toch vaak een nickname of een alias ofzo gebruiken.
De ene toerist heet bijvoorbeeld Leigh van Bryan en Twittert onder de naam Leigh V-B. Bij mij rijst dan de vraag hoe ze zo zeker weten dat die naam bij deze persoon behoort. Kunnen zij bij gegevens op basis waarvan die koppeling te maken is en wat gebeurt er dan als er meer mensen zijn met de naam Leigh van Bryan?
Stel dat je Jan Jansen heet en iemand onder die naam slingert de meest bizarre berichten en termen de wereld in via Twitter. In zijn Tweets combineert hij deze termen met Amerika en voor je het weet mag jij als (de enige echte) Jan Jansen Amerika niet meer in omdat je een potentiele bedreiging bent.
Natuurlijk moeten we er alles aan doen om aanslagen te voorkomen, maar speelt hier nu niet juist de vraag over beveiliging versus privacy? Wat we inmiddels wel weten is dat we op moeten passen met wat we op Twitter gooien, want het zou zomaar anders geïnterpreteerd kunnen worden dan wij bedoeld hebben.
De KLPD heeft een systeem aangeschaft om verdachte informatie van openbare bronnen te verzamelen. Het systeem CY-Humint (Cyber Human Intelligence) wordt geleverd door Athena GS3 Security Implementations Ltd in Holon Industrial Zone in Israël. Het speuren wordt beperkt tot openbare bronnen, zoals blogs, microblogs, websites, forums, chatrooms en sociale netten als Facebook, Hyves en Twitter (bron).
Dit bericht heeft misschien, op het eerste gezicht, niet zoveel nieuwswaarde maar het is goed om te weten dat de politie steeds actiever wordt in het volgen van openbare bronnen. Volgens mij doen ze dat trouwens al jaren en dat is maar goed ook. Misschien is dan de nieuwswaarde dat het vanaf nu op een intelligentere wijze gebeurt.
Daarbij moeten we natuurlijk oppassen. Teveel berichten kunnen we niet monitoren dus zetten we tools in om ons werk te vergemakkelijken. Oppassen dus dat we het allemaal niet te strak inregelen want dan zien we helemaal niets meer. En in dit geval geldt niet: “wat niet weet wat niet deert.” Maar ook oppassen voor alle “fals positives”. Een bericht zonder interpretatie kan tot verkeerde conclusies leiden.
Een praktijkvoorbeeld is het monitoren van websites die door de medewerkers bezocht mogen worden onder werktijd. Termen als: “borst en borsten” zetten we op de zwarte lijst want daar hoeft niemand naar te kijken, dat valt onder pornografie. Maar ja, je zult maar een arts zijn of je zult maar een bakker zijn die op zoek is naar het recept voor borstplaat. Ja ja, het inregelen en fine tunen is nog niet zo makkelijk, maar natuurlijk geen reden om er niet aan te beginnen.
Het monitoren van openbare bronnen is natuurlijk niet alleen belangrijk voor de politie maar ook voor andere organisaties. Commerciële organisaties zouden bijvoorbeeld kunnen monitoren wat er zoal over de door hen gevoerde merken openbaar gezet wordt. Hier kunnen we beveiliging en commercie vereenzelvigen. We willen monitoren waar we eventueel risico’s lopen maar willen ook weten wie er positief over ons merk Tweet en Blogt.
Weer een voorbeeld dus waarbij beveiliging niet meer als losstaand aspect gezien moet worden. Dat weten wij natuurlijk allang want beveiliging is en blijft ondersteunend aan onze bedrijfsprocessen en dan kunnen we ook maar beter weten wat de buitenwereld over ons de wereld in helpt.
Oh ja, je kunt er natuurlijk dure tooling voor aanschaffen, maar met een simpel Google dashboard kun je ook al een heel eind komen en zo’n dashboard is gratis. Het fine tunen moet je dan zelf nog doen (en dat kost meer tijd dan je denkt) maar dat moet je bij dure tooling ook. Ik zou zeggen, kijk eens naar de mogelijkheden die Google je biedt. Kom je er niet uit dan mag je het me altijd laten weten en help ik je daarbij.
Instellingen en grote organisaties werken aan het opstellen van codes en richtlijnen voor het gebruik van Twitter en Facebook. Organisaties willen daarmee voorkomen dat medewerkers hun bedrijf in verlegenheid brengen (bron).
Je ziet het steeds vaker en dit Blog is daar uiteraard een goed voorbeeld van. Medewerkers beschikken over veel meer mogelijkheden om met de buitenwereld te communiceren. Hyves, LinkedIn, Facebook, Blogs, Twitter wie heeft of kent ze niet.
Hoewel er nog organisaties zijn die deze nieuwe media angstvallig buiten de deur proberen te houden, zijn er ook organisaties die de voordelen ervan inzien. Vanuit commercieel standpunt kun je er niet meer omheen en dat hoeft ook niet.
Ook bij de inzet van nieuwe media moeten de medewerkers zich bewust zijn van de risico’s. Niet alleen de risico’s voor zichzelf maar ook de risico’s voor de organisatie waar ze voor werken. Nog te vaak zien we Tweets als “de komende twee weken lekker in de zon”, ja dan moet je ook niet gek opkijken als je huis leeggeroofd is na je vakantie.
Maar zo zien we ook meer en meer informatie over organisaties op het web verschijnen. Technisch kunnen we best het een en ander tegenhouden (en dat moeten we ook zeker doen) maar juist de medewerker kan hierin een sterke of zwakke schakel vormen. Bewust maken dus.
Nog te weinig bedrijven scannen continu het web af om te kijken wat er over hen geschreven wordt. Natuurlijk kunnen we Google automatisch berichtjes aan ons laten versturen, maar veel belangrijker is wat medewerkers en klanten over ons schrijven op Hyves, Blogs en allerlei andere sites die je niet continu monitord.
Ik ben benieuwd wanneer organisaties dit in gaan zien en dan ben ik ook direct benieuwd hoe ze dit gaan controleren en beheersen. Er zijn al wel wat tools voor te vinden, maar volgens mij zijn die nog niet toereikend. Daarnaast is het van belang ook de juiste reactie op tijd te geven voordat negatief nieuws escaleert.
Een grote uitdaging voor veel organisaties. Als iemand al “best practices” heeft die werken dan hou ik me aanbevolen.
Eén op de twintig Britste automobilisten geeft toe tijdens het rijden wel eens gebruik te maken van sites als Facebook en Twitter op hun mobiele telefoon (bron).
De feiten op een rij:
Als ik bovenstaande percentages bij elkaar optel kom ik op totaal 106% van de mensen die tijdens het autorijden met hun mobieltje bezig zijn (en ja ik weet het, je mag ze niet zomaar optellen).
Gelukkig is het een brits onderzoek, we weten nog niet hoe het in Nederland zit. We weten nu in ieder geval wel waarom die britten aan de verkeerde kant van de weg rijden…ze zitten gewoon niet op te letten en zijn druk met hun mobiele gadgets bezig.
“Nee hoor meneer de agent, ik zat echt niet te bellen…oh u gelooft me niet? Nou met mijn mobiel kun je niet tegelijk Twitteren en bellen, bewijs geleverd.”
Het wordt tijd dat de auto-industrie een nieuwe optie aan haar pakketten toe gaat voegen.
