Tag: verzekering

Zorgverzekeraar vindt meer fraude

  door

Na de bijstandsfraude van gisteren gaan we vandaag door naar de fraude met verzekeringen. Want ook verzekeringsmaatschappijen doen meer onderzoek naar fraude om meer geld in kas te houden.

De gezamenlijke zorgverzekeraars hebben vorig jaar voor 7,7 miljoen euro aan fraude vastgesteld, 1,5 miljoen meer dan het jaar daarvoor. Ook hebben ze 167 miljoen euro bespaard door controles op onterechte declaraties. Dat is ruim 60 miljoen meer dan in 2010 (bron).

Als we zo een beetje kijken naar de fraude gevallen in Nederland en de bedragen die daarmee gemoeid zijn, dan zou je jezelf bijna afvragen of jij nog de enige bent die geen fraude pleegt. Gelukkig is dat natuurlijk niet het geval en is het merendeel van de bevolking in Nederland gewoon integer.

Toch stelt de overkoepelende organisatie Zorgverzekeraars Nederland dat het opgespoorde fraudebedrag nog maar het topje van de ijsberg is. Zaak dus om nog beter onderzoek te verrichten, om nog meer fraudes vast te stellen en om nog meer geld in de eigen zak te houden.

Het geld komt natuurlijk uiteindelijk gewoon uit onze zak. Ieder bedrag dat onterecht gedeclareerd wordt moet toch ergens vandaan komen en jij mag raden wie dat betaalt. Juist. Eigenlijk is het dus zaak om er bij de verzekeraars op aan te dringen om nog meer fraudes te ontdekken. Theoretisch gaan daarmee namelijk de kosten omlaag en nog theoretischer zou dat kunnen betekenen dat onze premies omlaag gaan.

Helaas is dat laatste meestal niet het geval. De premies blijven even hoog of, sterker nog: worden jaarlijks naar boven toe bijgesteld. Het geld dat ze binnenhouden blijft dus in kas van de verzekeraars. Juist daarom kan het ons als verzekerde niet zo boeien, wij zien er toch niets van terug. Het is een ver van mijn bed show en we vormen ons er pas een mening over als we in onze vriendenclub horen dat iemand fraude gepleegd heeft. Die fraude boeit ons nog niet eens zo, maar het geld dat hij of zij daarmee bespaard heeft maakt ons jaloers.

Misschien moeten de verzekeraars daarop inspelen en een “klokkenluiders” regeling instellen waarmee vrienden elkaar kunnen verlinken…”Meld misdaad anoniem” werkt op eenzelfde principe dus waarom geen “Meld fraude anoniem”.

Ach, zolang de pakkans klein blijft (en dat is zo als dit slechts het topje van de ijsberg is) dan zal het voorlopig nog wel even duren voordat de aantallen echt significant naar beneden gaan. Aan de andere kant: bij een ijsberg weet je ook niet precies hoeveel ijs er onder water is, dus bij fraudes geldt hetzelfde: wat we zien is tot daar aan toe, maar om hoeveel het nu echt gaat zal wel gissen blijven.

Informatiebeveiliging en verzekeringen

  door

Gisteren was het Hemelvaartsdag en hebben we een dagje bloggen overgeslagen. Maar, geen nood, vandaag maken we dat ruimschoots goed door in te gaan op verzekeringen. Bah, zul je misschien denken, maar uiteraard proberen we er weer een andere wending aan te geven. Maar goed, eerst maar even de vraag van de dag stellen:

Zijn er verzekeringen (maatregelen, reserveringen) afgesloten voor de gevolgen van een incident?

Bij verzekeringen denken we misschien direct aan verzekeringsmaatschappijen die toch niks uitkeren als we schade hebben geleden. Dat is dan misschien onderdeel van de term verzekeringen maar we bedoelen het hier toch meer in de bredere vorm van het woord. We kunnen namelijk ook zelf voorzieningen opnemen die we reserveren voor het geval we die nodig hebben. Ook hier geldt gewoon weer voor dat we op basis van kosten/baten analyses moeten bepalen wat we willen. Zijn we verplicht om ons te verzekeren of is het een vrijwillige keuze? Zijn we niet over- of onderverzekerd? En wat hebben we nu precies verzekerd dan?

Verzekeringen of gereserveerde voorzieningen, ik geloof het eigenlijk wel. Stap een keer naar de insurance afdeling of je verzekeringstussenpersoon en zij kunnen die analyse wel maken. De directe schade is dan wel of niet voldoende verzekerd.

Waar we het in de praktijk nog wel verkeerd zien gaan is de gevolgschade die ontstaat na een incident en die niet verzekerd is of niet te verzekeren is. De schade als gevolg van een brand zijn in dat kader een mooi voorbeeld (maar het geldt ook voor allerlei andere incidenten). We hebben onze boedel en inboedel wel goed verzekerd. Na de brand wordt er weer een mooi nieuw pand voor ons neergezet en worden de voorraden weer aangevuld zodat we aan de slag kunnen. Prima, uitstekend zelfs, onderverzekerd willen we nu ook weer niet zijn.

Maar hoe zit het nu met de gevolgschade? Ons gebouw is morgen niet opnieuw gebouwd, daar gaat al snel een paar jaar overheen. Gaan onze klanten op ons wachten in die tijd? Zeer waarschijnlijk niet. Onze kosten (bijvoorbeeld voor het personeel) lopen gewoon door en ons imago krijgt een diepe deuk. We lopen dus niet alleen omzet mis maar dragen nog steeds enorme kosten…die wel betaald moeten worden. De meeste organisaties gaan niet zozeer failliet aan het directe incident maar juist aan de gevolgschade, die ze nooit meer te boven komen. Deze gevolgschade is meestal niet verzekerd of niet te verzekeren…tenzij we daar zelf voorzieningen voortreffen of zorgen voor een uitstekend Business Continuity Management (in de breedste zin van het woord en dat is meer dan een IT uitwijklocatie).

Alle klanten begrijpen dat we na een ingrijpend incident moeilijker kunnen leveren, maar als we in staat zijn om de draad (zo goed en zo kwaad als het kan) weer snel op te pakken dan stijgt niet alleen het vertrouwen van onze klant in ons als organisatie maar draaien we ook weer snel een omzet (die misschien minder is dan normaal…maar minder is nog altijd beter dan niets). We kunnen de kosten dragen en gaan er niet kapot aan. We hebben er last van, maar kunnen er na verloop van tijd sterker uitkomen.

Verzekeringen, denk niet alleen aan de verzekeringsmaatschappij en de directe schade maar denk ook aan andere maatregelen die je kunt treffen om zo snel mogelijk weer “up and running” te zijn. Daarbij kijken we dus juist ook naar de gevolgschade en de wijze waarop we die kunnen beperken.

Veiligheidszorg kost 757 euro per persoon

  door

De bestrijding en bestraffing van criminaliteit, verloedering en overlast kostte in 2009 per Nederlander 757 euro, zo heeft het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) berekend. Volgens de cijfers die het bureau donderdag bekendmaakte, is in dat jaar in totaal 12,5 miljard euro aan zogenoemde veiligheidszorg uitgegeven, 4 procent meer dan in 2008 (bron).

Dit zijn nog eens gegevens waar we wat mee kunnen? Of niet? Op zich zijn het kale feiten en je kunt natuurlijk conclusies trekken. Is het teveel, is het te weinig? Maar dat is natuurlijk lastig, we zouden moeten kijken naar welke schade voorkomen is als gevolg van deze budgetten.

Bijna de helft van alle uitgaven in 2009 is opgegaan aan preventie – het voorkomen van criminaliteit en overlast – door politie en beveiligingsbedrijven. De rest is uitgegeven aan opsporing, tenuitvoerlegging van straffen en andere activiteiten. De kosten voor veiligheidszorg vormen 2,2 procent van het bruto binnenlands product.

Er is dus zo’n 6 miljard uitgegeven om criminaliteit te voorkomen. Is dat het waard? Ja een goede vraag. Deze vraag zien we ook vaak als we kijken naar beveiliging in de bredere zin van het woord. Hoeveel moeten we als bedrijf nu besteden aan beveiliging en welke schade voorkomen we daar dan mee? Er zijn verschillende manieren om de Return on Investment te berekenen, ook voor beveiliging maar in hoeverre je daar nu echt iets mee kunt blijf ik persoonlijk een lastige vinden.

Hebben we geen incidenten gehad dan kan het betekenen dat we voldoende besteed hebben aan beveiligingsmaatregelen, maar het kan net zo goed betekenen dat we gewoon geluk hebben gehad of er juist veel te veel aan hebben besteed.

Beveiligen kun je zien als een verzekering. Ik betaal al jaren premie en hoop dat ook nog vele jaren te mogen doen zonder dat ik gebruik hoef te maken van mijn verzekering. Nu het financieel met veel mensen even wat minder gaat zouden we natuurlijk massaal onze verzekeringen op kunnen zeggen. Toch doen we dat niet omdat we het belang er van inzien. Waarom wordt er dan door veel organisaties wel bezuinigd op beveiliging?

Natuurlijk moeten we waken voor dubbele verzekeringen, net zo goed als we moeten waken voor dubbele (lees: vaak onzinnige) beveiligingsmaatregelen. Doen we dat op de juiste manier dan kunnen we kostenefficiënt de grootste risico’s afdekken. We kunnen daarbij wellicht een verband leggen met de gegevens uit deze tekst: laten we nu eens 2,2 procent van onze omzet besteden aan beveiliging waarvan we dan de helft inzetten voor preventie…een mooi streven lijkt me…of niet?